بیرون از خود به قلم جستجوگر(فرزانه شیدا)
شعر و ادبیات -شاعرانه هابیرون از خود به قلم جستجوگر(فرزانه شیدا)
شعر و ادبیات -شاعرانه هاآسمون...آسمان /سروده هائی از فرزانه شیدا
یه آسمون ستاره
از آسمون میباره
این دله بیقرارم
دیگه طاقت نداره
سکوت شب رو بشکن
رو لحظه های غمگین
تو همزبون من باش
ای آسمون ستاره
دیگه دلم شب و روز
فقط بیاد اونه
دلم تو این جدایی
همیشه بیقراره
آسمان این گسترده آبی و پر پرواز
گویا خانه من بود
یا مأنوس با دلم
میخواستم سر بر سینه اش نهاده
با ابرهایش همراه شوم درروزهای بارانی
گرمی خورشید را همد ل باشم در روزهای آفتابی
میخواستم با بادها در سفر با
ابرهای روان همراه گردم
میخواستم آینه ام دریا باشد
یارم پرنده
همزبانم خورشید وماه
ستاره ها دوستان شب مهتابی ام
میخواستم طبیعت را سخاوت اسمان باشم
که در شب بوسه ای بر گل بود با شبنم
تشنگی میگرفت از سبزی دنیا
با باران
میخواستم آسمان باشم
گسترده ای سخاوتمند و آبی
که آزاد بود و رها
بی انتها بود و بیکرانه
آسمان
روحم را طلب میکرد
من روح خویش به او می بخشیدم
اما
دنیایم خاکی بود
در کره ای مدور محدود در مرزها
با رسوم خاکی
من از اینجا نیستم شاید
قلبم اسمان را فریاد میزند
روحم آسمان را میجوید
و اگر جایی باشد در زمین مرا
شاید قطعه ای درخاک خواهد بود
برای مردن
من آسمان را زندگی میکنم
تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ
فراخوان طراحی کلیپ آرت
براساس اعلام سایت گروه پژوهشی عفراوی ، دوره نخست فراخوان طراحی کلیپ آرت‌های ایرانی با موضوع آثار تاریخی و گردشگری ایران منتشر شد.
ضوابط فراخوان:
ـ کارهای ارسالی شامل این موارد است: پرینت اثر ، فایل با فرمت wmf ، تصویر اثر
ـ محدودیتی در تعداد آثار ارسالی وجود ندارد
ـ ارسال پرینت سیاه و سفید بهمراه پرینت رنگی الزامی است
ـ نام طراح ، استان محل سکونت و نام اثر قید شود
ـ مهلت ارسال آثار : 30/6/86
توضیح :
ـ آثار ارسالی توسط گروه داوری ارزیابی خواهد شد
و به نفرات اول تا سوم جوایزی اهدا خواهد شد
ـ برای اطلاع از چگونگی ساخت کلیپ آرت به کتاب
"چگونه کلیپ آرت بسازیم" مراجعه شود
ارتباط:
ـ نشانی پستی: تهران. صندوق پستی 1636 - 14155
ـ نشانی دفتر: تهران. سعادت آباد. بلوار دریا. خیابان صرافها.
نبش 35 غربی. پلاک 10 .واحد 3
ـ تلفن: 88692270 و 88683749
ـ سایت گروه پژوهشی عفراوی : اینجا
منبع:
آب رونده (رود جاری) شعری از فرزانه شیدا
آب رونده (رود جاری)
بمــن ... گـــفتا ... کـسی... در بــــیقراری
اگـــر... دردی... درون... ســـینــه داری
مــــگو راز... دل خـــو د را به هــ کـس
بــرو تنــــها.... بــــگو... بر آب جــاری
بخــــنده گفـــتمش : یارا .... کــجائی
به بیـــداری .... چــنین ..صـحبت نــمائی؟!
تو پنــداری.. که درمــانــم... به آب است؟!
ولـــی زیـــن ره ...نــبرده.. کــس بـجائی
بــمـــن گفــــــتا: ... بلی ... آب رونـــده
مـــکن بر پـــند مـن ...... اینــگونه خـــنده
کــه پنـــدم را .. .اگــر... اجــرا نـــمائی
ســبک گـــردد.دلـــت هـمچون پــرنده
تـو اکنـــون راز حــرفــم را نـــدانـی
چــــو تـو... نا پـخــته و خــام و جـوانـی
ولـی چــون ..عـــمر تو گــیرد....فــزونی
به حـرفــم ... مـیرسی...روزی .. زمـانی!
چــنین گـفت و شــد از..این دیـده. پنــهان
بــهاری رفـت و.. شـد... ســوز زمـستان
زمانی رفــت و نــوروزی ... دگــر شـــد
ولـی من .. هـــمچنان .. سر در گــــریبان
چنان شــد.. این دله ســرگـشته بــی تاب
که افــتادم مــن ا ز.. آرامــش و خـواب
چـــو در نـــزدم .. نـدیـــدم .. . هـــمزبانی
نــــگاهم .. ناگــهان ... افـــتاد ... بــرآب
نــــشستم .. بر لــــبه .... آب رونــــده
بدرد.. ســــینـه ای .. زار و کـــشنـده
بدو گـفتم ز انـــدوه دل .... خـویــش
که چون ماری دوسر بود و .. گــزنـده
بدو گــفتم کــه بــغـض .... جانـفزائی
گــشوده در دلهء افسرده .... جـائـی
زغــم ... آهــی نــیآید ... بر لــب مــن
ویا تک.. ناله ای .. از غــم.... صــدائی
هـمی گــفـتم ... بر او از ســینه ء ریــش
حـکایتــها ز رنـج و ...غـصهء خویـش
بدوگفتم هرآن .. در ســــینه... میــسوخت
کــه تا بــینـــم .. چـه آیــد عـاقـبت پـیش؟!
به زاری دیــده ام .. بــاریـد چــون ابــر
تو گــوئی بوده بر ... خـاموشیــم جــبر
دگــر میــلی .. به خــاموشی ... نـدیـدم
که بر جـان آمــدم .. از اینهمه صــــبر
لـبم را بهــر... گــفـتن ها گـــشودم
زبانم را ... دگــــر مــــالـک ... نـــبودم
لبــــم بــر دل ... دلــم از فــرط انـــدوه
سخــنها گـفت .... ومـــن زاری نــمودم
نـــمی دیدم.....چــو.. یک بیـــگانه آنـجا
نــــیآمد ... بـــر لـــبم ا ز گــفته پـروا
ســـخنها گـــفتـم از دل با دل ء آب
چـــــو دانــستـم ... نـگـردد ســینه رسـوا
نـــمیدانـم چـه ســان روزم گـذر کـرد
مــرا تاریکــی و ظلــمت خــبر کـرد
دلء دنـــیا نــــشد ... غــافل ز کـارش
لــــباسء روشـــنی از تن بـــدر کـرد
اگــرچه روز خــود کردم فـرامـوش
ولی این سـینه شد...آرام و خـامـوش
ز سنـــگینیء آن بـار غــــم و درد
نمــی دیـدم نــشانی... بر دل و دوش
نــگه کــردم بـه روز خــود زآغـاز
عــیان شــد بر دلـم (مـعنـای آن راز)!
کـه آن آب روان ایـــن رود جـاری
نـــگوید حــرف تـــودر هــر دیــاری
نـــسازد نـام تو .. رســــوا بــدنیـــا
نگـــردد بر دلـــت ... مانـــند خــاری
که این آب روان،انسان، نباشد
که از بهـردلــت دشــمــن .. تــراشــد
به رخ هـــردم نیــــآرد گــفته هایـت
کــه قــلـبت رابه زخمی نــوخــراشـد!!
ز ســــوی اوهــــمیـشه درامـانــی
کــه او بـــهتــر بّــــود از یــارجــانـی
ز یـــاران در دم قـــهر و جــدائــی
تـــو نتـــوانی دمـی ایـمن ... بـمانی!!!
ولــــی آب روان .. قـــلبــت گــشاید
مـــیان صــحــبتت هـــرگز نیـــــآید
گــــذارد ســــینه را خـالـــی نـمائی
تــــرا آســوده از غــم مــینـمایـد
*(چو آبی راز دار سینه ات گـشت)*
*(چو گفتی حرف دل بــشنید و بگذشت!!!)*
*(نگــــوید حـــرف قلـــبت را دگربار)
*(چو راهی شد به هر کوی و به هردشت!!!)
نبــاشد هــمچو؛ انسان ؛ پســت و بـدخـو!!!
نــــمی ســـازد تــرا شــرمـنده در رو!
چو ؛ انسان؛ شــادی ازرنـجـت نـــدارد
* نبــاشد پــشت سر نامــرد و بـد گـو !!! *
* نبــاشد پــشت سر نامــرد و بـد گـو !!! *
فــرزانه شـــیدا
شنبه دیماه 1362
سایت ا شعا ر: فـرزانه شـیدا
دیوان شعر فرزانه شیدا به مدیریت به خانم شیوا..مااااهیپچ: