واژه ها (سخنانی از هزار سخن) -بخش دوم وسوم

دنباله  بخش دوم  واژه ها

          

در لحظات سخت همیشه بخاطر داشته باش که  

سختی ها تجربه ها ی زندگی هستند

وهرچه بیشتر مقاوم و صبور باشی

بهتر وزودتر به نتیجه خواهی رسید!!!( فـرزانه شـیدا)

http://fsheida.com/blog/book/small1.jpg 

 

    

بخش دوم   ( قسمت دوم )

   واژه ها 

(سخنانی از هزار سخن)

به قـــلم : فــرزانه شــیدا

(بخش دوم را بدوقسمت تقسیم کردم که حجیم وسنگین نباشد

 و با کوتاهتر بودن متن در هر پست دوستان بتوانند در فرصتی کوتاه تر

 مطالب را بخوانند.)

گفتیم که

: بکار بردن واژ ه های مثبت در روحیه انسان نقش بزرگی را

 بازی میکند ومغز نیز براثر تکرار واژه ها وجملات مثبت

آنرا باور کرده روحیه ای خوب / بما باز میگردد

.....

حال فکر میکنید چرا وقتی کسی از عزیزان فوت میکند

پس از چندی همه باو میگویند

لوازم و وسائل شخصی اورا ازخانه بدور کن به کسی

 ببخش وهرکاری میخواهی انجام بده

اما در جلو چشمت نگذار باشد

این بدین علت نیست که مرگ عزیز مهم نیست

 وباید فراموش شود بلکه

 درهمه جای دنیا  نیزمرسوم است که نباید آنکسی که

 همچنان هست ویک زندگی را درپیش روی خود دارد

با فرورفتن به غزای درونی و روزانه

زندگی خود را تباه سازد

چون فرد مورد نظر همچنان وجود دارد و

همچنان زندگی از آن اوست

ونمی بایست مداوم

 با نگاه کردن به عکس از دست رفته

خویش با بوئیدن لباس ولمس وسائل او

روح خود را تحریک وبه غم باز گرداند

این است که میگویند هرچه یادگاریست ازخود دور کن !

درزمینه عشق نیز همین مطلب صحت دارد

اگر شخص پش از ازدست دادن عشق خود

مددام به میعادگاهها وجاهائی سربزند که

با فرد مورد علاقه خود میرفته

ومدام نامه های اورا از اول بخواند و تنها پیراهن

 یادگاری اورا روی صندلی اتاقش نهاده

هرروز ساعتها با یاد او بآن خیره شود

چندی بعد حضور وجود زنده خود را نیز  فراموش میکند

وحتی زمانی که شخص با طلاق از فرد مورد علاقه

 یا نفرت خود جدا میگردد

معمولا میگویند خانه خود را هم عوض کن واز تمامی

آنچه یادآور اوست پرهیز کن چرا که فرورفتن

به احساس تاسف, غم, درد, رنج

نه تنها چیزی را عوض نمیکند

بلکه بازدارنده شخص در زندگی فردی او میگردد !!!

وچه بسا این شخص یک مادر یک پدر باشد

که فرزندان دیگری نیز داشته باشد

آنگاه دیگر فرزندان او نیز بتدریج از تنهاشدنی که او

برای آنها با به خلوت رفتن خود بوجود آورده است

آنان را نیز افرادی افسرده ,غم خور, مایوس

وتنهائی پسند بار میآورد

وبدین گونه خانواده ای به جامعه ما افزوده میگردد که

هم در خود خانواده هم در جامعه افرادی را

خواهد داشت که مُبلغ وترویج دهندهءافسردگی

بدیگر کسان ونزدیکان خود هستند

خواه فامیل باشد خواه دوست وآشنا خواه

در محیط مدرسه خواه دانشگاه....

بهرشکل واژه هائی که میتوانست مثبت و

زندگی ساز باشد تبدیل میشود

به واژه های بازدارنده , مأیوس کننده

وحتی شکست دهنده!!!

چراکه

چگونه فردی که در باور خود چیزی بعنوان

موفقیت ندارد  ونمی شناسد

میتواند شخصی موفق باشد؟؟!!

 

واینکه تنها به شانس وتقدیر خود تکیه کند

با تصوراینکه:

بالاخره یکطوری ...یکروز ..همه چی درست میشود!!!

جز باوری احمقانه نیست هیچ چیز هیچوقت

خودبخود درست نمیشود!!!

 

از آسمان برایت و شادی نمیریزد                     

وقتی امواج درونی تو به سوی آسمان

 نیز امواج منفی صادر میکند

هرگز از آسمان کیسه ای پول نخواهد افتاد

چون حتی برای بلیط بخت آزمائی هم میبایست

دستت را برای زدن شماره ها

تکان داده چیزی بنویسی                  

به هیچ کجا نمیرسی اگر درجا ایستاده باشی                      

دانشی نخواهی آموخت وقتی کتابی نمی گشائی                       

   هیچ چیز یاد نمیگیری                              

اگر در جمع ها ودر جامعه به شنیدن ویاد گیری نپردازی                          

هیچ چیز نخواهی آموخت وقتی تمام مدت خودت                          

 حرف میزنی ومجال صحبت بدیگری نمیدهی                           

هیچگاه جوابی نخواهی گرفت وقتی سوالی                          

 نداشته باشی تا بپرسی                                   

هیچوقت بی سوال نخواهی بود اگر مدام در زندگی بدنبال                             

 یادگیری باشی                                   

هیچوقت هیچ جوابی نخواهی گرفت وقتی در پس                                

سوال خود جواب را گوش نمیدهی                                 

هرگزچیزی دز زندگیت تغییر نمیکند اگرخود خواهان                                 

 تغییر آن نباشی                              

حنی گفتن کلمات و واژه هائی از این دست نیز                            

 میتوانند مغز را به منفی گرائی بکشاند:                                

هیچ چیز.هیچوقت.هرگز.هیچگاه.و...                                   

و ماباید  در جای آن همهء واژه هائی                               

 را که میتواند  روحیه ای مثبت به مابدهد                           

     بطورمداوم باخود تکرار کنیم  :                             

    من میتوانم . میخواهم .میشود .                             

     امکانش هست. درست میشود.                               

 میشود همه چیز را درست  کرد.                                 

میبینید که واژه ها در باور مغزی ما چقدر میتوانند                      

 فعالیت شخصی درونی وروحی یک انسان را تغییر دهد!!!!                   

وحال این واژه ها را هرروز صبح

زمانی که به آینه نگاه میکنی تا آبی بصورت خود بزنی

همیشه با خود تکرار کن

: من هرچه بخواهم میتوانم باشم کافی ست تنها اراده کنم .

من میتوانم بسیار بیآموزم اگر در جمع ها شنونده خوبی باشم.

من میتوانم به همه چیز دست یابم اگر برای قدم اول

ترس را ازخود دور کنم ودرمیانه راه بی جهت توقف نکنم.

من میتوانم با خواندن هرکتابی حتی کتاب طنز بسیار

چیزها بیآموزم اگر

با دقت کافی آنرا مطالعه کنم ونکته های ظریف طنز نویسنده

را برای خود معنی کنم.

(چون طنز نویس هم حتی هدفش

 فقط خنداندن نیست وطنز با جوک فرق بسیار دارد*)!!!

من کسی هستم و وجود وحضور و جائی که خداوند

بمن اعطا کرده است

سند کافی وگویائی ست تا بدانم هستم وباید باشم وازاین

بودن حق استفاده وبهره برداری دارم

ودر نتیجه چیزی را که میخواهم میتوانم بدست بیآورم

اگر تنها خواهان بدست آوردن آن باشم

 من در همه زما ن قادر هستم

هرآنچه را مانع پیشرفت من است به طریقه ای

مثبت وپیشرفت دهنده برای خود تغییر دهم

این میتواند الگوسازی من از

 یک فرد مهم خوب وموفق باشد

میتواند یک کتاب چون کتاب آئین زندگی(دیل کارنتی*)

باشد یا کتاب وضعیت آخر نوشته تامس .آ.هریس

یا کتاب شفای زندگی نوشته:

 لوئیز هی ترجمه گیتی خوشدل

یا کتالهای بسوی کامیابی نوشته آنتونی رابینز

یاکتب مختلف دکتر فیل مک گایوور

وهزاران کتاب از این دست !!!

یا گفته های پدر پدربزرگ که

در زندگی همیشه به آنچه  آرزوکرده

 وخواسته دست یافته است

ودر نظر داشته باشید الگوسازی شما همیشه باید از کسی و

فردی باشد که موفقیت داشته است

ودرکل از پا گذاشتن بروی جای پای کسی که در زندگی ناله ها

 داشته وهرگز به آنچه آرزوی رسیدن بآن داشته

ودر نهایت به هیچ کجا نرسیده است خود داری کنید!!!

...

الگو یعنی چیزی کسی که از روی آن بتوان بطور درست و

عملی نتیجه ای درست وعملی گرفت

خواه الگوی یک لباس باشد

یا فردی در جامعه وزندگی بهرشکل همیشه همه بزرگان چه

در ادیان چه در علم چه در زندگی روزمره ما

انسانهای موفقی بوده اند که نیاز های شخصی

 روحی درونی ومادی خودرا به سبب تلاشهای

شبانه روزی خود بدست آورده اند واکثرا از خانواده هائی

کم درآمد بوده بقولی دود چراغ نفتی خورده اند!

تا ادیسون ادیسون شد وخسته شد از بوئیدن دود چراغ نفتی!!!!

گاه یک جرقه کوچک در زندگی میتواندزندگی ساز همه اآنده

 یک انسان باشد

مثال خیلی جالب کسی که خلال دندان را کشف کرد

نامش را نمیدانم اما در سراسر دنیا

این تکه چوب بسیار ریز استفاده جهانی دارد وباز باید پرسید

چرا من بفکر این نیافتادم؟!

وعلت آن است که شخص در پی حل مشکل خود

 ازجمله گیر کردن قطعه ای سالاد درمیان دندان

به همان انگشت خود رضایت داد

وبخود گفت:

 کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من!!!

که البته

اگر دقت کنید اینهم باز برمیگردد به اعتماد بنفس شخصی

که من نیاز ندارم باینکه از دیگری برای

خارش پشتم کمک بگیرم

چیزی میسازم که بتوانم از آن وقتی دستم

به محل خارش نمیرسد استفاده کنم

نهایت اگر کاشف نیستم عقل که دارم

چوبی برمیدارم وپشت خود را ازاین خارش عذاب آور

نجات میدهم

جان من برو حمام شاید اصلا چنین چیزی پیش نیاید!!!

می بینید راه حل برای کمترین  تا بزرگترین چیز

درهمین واژه ها نهفته است

(واژه های مثبت)

حتی اگر این واژه کنایه ای باشد وطنزی

پس واژه ها را ساده نگیرید

 بزرگان بیخود بزرگ نشده اند واژه های آنان نیز

واژه های قوی وراه برنده ومحرک بود

که آنان را باین رساند که امروز

نام هر یک درتاریخ سخنان بزرگان ومشاهیر

برجا مانده است!!!

  مناجات ونماز وخلوت با خدا

 نیز راه دیگر آرامش درون است

به شرطی که بااعتماد کامل بخداوند یکتا

 رو آورده وازاو خواهان این باشی که

 صبر استقامت پشتکار

و جوهره ء ساختن یک زندگی خوب را بتو بدهد

آیا هیچ میدانی تکرار خداوندا مرا آرامش ببخش

 ویاریم ده تا در زندگی انسانی موفق باشم

ودر زندگی  هرگز وا نمانم. 

خود این یکی از مهمترین روش روحیه دادن به خود است ؟؟!!

چرا که در تکرار آن با اعتقاد وایمان باینکه خداوند ترا تنها رها

نمی کند و تکرار آن

در مغز نیز باور آنرا بتو میبخشد که

میشود آرام گرفت وباز به زندگی بازگشت و ادامه داد؟!.

و خودبخود روحیه لازم برای حل آنرا بدست آمده و

 ترا به  کار وزندگی باز  خواهد گرداند.

وچه خوب است مرگ ختم نام من نباشد وبخواهم

 که بی من و وجود من نامم درجائی ثبت شده باشد

 ولی اگرنمیتوانم بزرگترین باشم یاحتی بزرگ

 یک چیز میتوانم باشم

انسانی خوب مثبت مهربان وهمدل وهمراه با جامعه

که اگر روزی منی وجود نداشت یادم برجا بماند

وچون چنین اندیشه کنی چنین شوی!!!!                

             پایان بخش دوم                        

             

   از دیدگاه من واژه ها چون ستارگان                 

 در آسمان تاریک هستند(فـرزانه شــیدا )          

             

 

     بخش سوم  

   واژه ها 

(سخنانی از هزار سخن)

به قـــلم : فــرزانه شــیدا

 واژه ها  بخش سوم) قسمت اول:

در این بخش از  واژه ها  به مفهوم  واژه ها از نگاه نویسنده وشاعر

 می پردازیم وتفسیر ونوع استفاده مردم  از این متون:

در نگاه چنین افرادی  واژه  تنها  حروف الفبای  عادی نیست شاعران

 ونویسندگان وآنان که با قلم سر وکار دارند با هر واژه ، کلام ، جمله...

زندگی میکنند در نگاه آنان حرف وسخن

تنها چیزی که شنیده میشود نیست

چرا که معنا ومفهومی در آن جستجو میکنند که شاید در نگاه

 فردی دیگر تا این حد درخور توجه نباشد

اما شاعر و نویسنده  با خواندن  یک  بیت شعر  یک جمله از یکی

ازبزرگان سخن هائی که در جمعی میشنوند 

 بیش از آنچه به تصور درآید  توجه و علاقه نشان میدهند

وهمیشه درلابلای همه آنچه می بینند ومی شنود و گوش میکنند

بدنبالچیزی والاترمیگردند یا درپی آموختن چیزی از آن است.

بطور مثال وقتی مولانا شمس تبریزی واژه را بکار میگیرد

 در بیت بیت غزل وقصیده واشعار او میتوان  نگاهی  عمیق

و در عین حال ظرافت نگاه شخصی اورا فهمید .

هرکلام این بزرگمرد شاعرخود پند ها ونصایح بیشمار و ارزشمندی

را داراست که نمیتوان گفت شعری ست ودیگر هیچ

 شعر بسیار است

 سروده ها وابیات فراوانی روزانه از انواع مختلف شاعران

 سروده میگردد.

نوشته ها ومتون بسیاری در روزنامه ومجلات چاپ و پخش میگردد

اما همه وهمه شاید نتواند

گویای یک بیت از غزل یا قصیده این شاعر

باشد که درجمله ای گاه کوتاه (هزار سخن*) میگوید

 که تنها در بیتی سروده شدوعمری باید طی کرد تا  تجربه ای را 

 که او در یک بیت شعرمی آموزد یادگرفت وپختگی پیری

لازم است تا به چنین  نکاتی برسیم .

واین همان نگاه ظریف ودقیق وعمیق  یک شاعر توانا 

 یک نویسنده صاحب قلم است.واینجاست که:

 واژه زندگی میکند

 وبه زبانی دیگر واژه  ممکن

است چنان شورواحساسی بیآفریند که  شخص در

 تصور خود نیز جای  نمیداده است .

وقتی ترانه ای را میشنویم بسیاری با شنیدن آن بخود

واحساس  خودفرورفته و آنرا با حس و احوالات شخصی  خود

 هماهنگ  می کنند وبه ترانه ای بیشتر علاقمند شده

 ترانه ای دیگررا نمی پسندند.

من بشخصه وقتی ترانه ای را گوش میکنم ،

 صرفه نظر  ازآهنگکه ساخته آهنگسازیست

  وصدائی که گرمی  و  دلنشین  بودن  آن

همراه با آهنگ جوی رادر درون  انسان  ایجاد  میکند  تا    

خواهان  شنیدن بیشتر آن باشیم و

حسی را چون  شادی یا غم در درون  خود

احساس کنیم  یا به  فرض  خوشمان  نیاید  و ترانه را  

عوض کنیمآن زمان من به ترانه سرا بیشتر فکر میکنم 

و زمانی که واژه های ترانه  را با همه  زیبائیهای

  صدا و آهنگ دردرون خود با احساسم

هماهنگ میکنم همیشه  کلام و واژه ء ترانه مرا باین فکر

  واداشتهاست که اگر ترانه ای شاد بوده  باین فکر میکنم که

:  شاعرلحظاتی خوش راکه با آن زندگی کرده به

 تصویر کشیده است.

وچنانچه ترانه ای پر سوزوگداز باشد که اشکی در دیده

 را موجبشد همیشه حس شاعر آن مرا باین فکر می کشد که:

وای بر دل شاعراین ترانه!!!  

طفلک چه دلسوخته ای دارد که اینچنین بدردوغم سرود

واینگونه حس دردوناکامی خود را با

 بهترین واژه ها

بمن بخشیده تا جائی که من نیز همپای او

 تمامی  آنچه  او احساس  کرده است در دردل خود نیز پیدا میکنم.

  اینگونه است که  میگویند  حداقل  در غربت از شنیدن ترانه های غمناک

 صرفنظر کن اما  چه  فرقی  می کند

بسیاری از انسانها در حتی محیط  خانه خود  نیز

 غریبی  بیشتر  نیستند!

           ...     

گذشته ازیک شاعر ونویسنده ،

بسیارند افرادی که هر کلام ازگفته های اینان آنقدر عمیق است 

که شاید نیاز به تعمقی بیشتر باشد تا درک شود

که گوینده چه هدفی از گفتن این جمله ای کوتاه بما داشته است .

همچنین بمانند ضرب المثلی ست که میگوید:

کم بگواما همیشه بگو!!!.

 یا کلام را اول مزه کن آنگاه به زبان بیاور!

یا ... تا دهان باز نکرده ای معلوم نمیشود 

-  چگونه  آدمی  هستی!!!

واژّه ها همیشه نماینده شخصیت توست!!!

گاه پیش میآید که شخصی آنقدرها هم پخته و کاردان و دانش آموخته

نیست وسکوت اورا با این مثل که

 انسان عاقل  کمتر حرف  میزند و

بیشتر گوش میدهداشتباه میگیرند 

وهستند وبوده اند از  سیاستمدارانی

که وقتی جمله ای میگفتند وکسی معنا نمی فهمید

 به گفتم به به عجب  جمله ای ...

 مرحبا ... آفرین... (به تشویق وی)!

و صدای تحسین بر میخواستند وشاید چون نفهمیده بودند

فکر میکردند دراین جمله حتما حکمتی نهفته بوده است !!!

 من بودم که  نفهمیدم!!!

وجالب تر این است که بدانی سیاستمدار اولیه

دردل به اینهمه احسن ومرحبا شاید به دید تمسخرهم 

 نگاه  میکند و شاید با خود میگوید :

مگر من چه گفتم که اینهمه مرحبا واحسن داشت!!!

سیاستمدار هم اگر سیاستمدار نبود سیاستمدار نمی شد!

اگراز شخص تحسین کننده میپرسیدی شما در

 این جمله ای که  میگوئید :عمیق  است ،چه را یافته اید!!

... من ومن کنان به  تفسیری برمیخیزند که

 اگر فیثاغورث هم  بودی سردرنمیآوری

 جریان چه بود است !!

و این تفسیر چه ربطی به آن جمله داشت!!!

اگرچه هرکسی  واژه  ها وکلام

را ازدیدگاه  درک خود می سنجد وتفسیر میکند

 ودرک انسانها نیز به نسبت  افکار ایشان متفاوت  است 

 اما دیگر هرچه باشد جمله ای بی سروته را شنیدن وسر درنیآوردن

 گناه کبیره که نیست

 پس لطفا هر چه میگوئید ساده بگوئید وآنگونه که

 نیاز به مترجمی در دنبال خود نداشته  باشد و تفسیر 

 شخص دومی را طلب نکند .!!!!

تبلیغی دراروپا هست که میگوید

:هرچیزهرچه ساده ترباشد بهتر است!!!

واین حقیقتی ست !!

چرامن اگر واقعا حرفی برای گفتن دارم  میبایست

طوری بگویم که تنها جمعی معدود آنرا درک کنند؟!

 و شاید حتی همان جمع  معدود هم درکار نباشد 

 و شخص برای اینکه  آبرویش  نرود

، به به وچههچه ،  می کند!!!

اینجا منظور تنها شاعر ونویسنده وافراد  صاحب قلم  نیست

 بسیارند

افرادی که شنیده اند یک انسان عمیق و پخته  در میان صحبت خود

بارها مکث میکند 

واندیشه ای در درون دارد که در همین مکث های

کوتاه سریعا  آنرا در ذهن مطالعه  ومرور میکند  تا

 در بازگوئی آن مرتکب اشتباهی نشود.

این درست !! واین حتی عالی ست اگربراستی این شخص درمرور

 جملات خویش پیش از گفتن  به چنین مکثهائی نیازداشته  باشد و

همان  مزه کردن کلام وسنجید ه گفتن را میرساند!!

ولی وای بوقتی که شخص مقابل شما

تنها ادعای اینرا داشته باشد که او خیلی میفهمد وشما 

 هنوز خیلی راه دارید تا باو برسید

 آنوقت است که برای شنیدن  یک  صحبت او

باید  ساعتها  براوخیره شوید تا بالاخره

 پس از مکثهای  بسیا راو دریابید که:

 هیچ چیز ی در اینهمه حرف نبود که  لزوم 

 شنیدن داشته باشد!!!

حرف نه سر داشت نه ته نه معنا  نه نتیجه !!!

وتنها کنایه ای بود بر کنایه زدنی!!!!

وچون بپرسی: ببخشید من منظورم شمارا متوجه نشدم

 سری با لبخند تمسخر تکان  داده  بر شانه ات آرام  میزند که 

 جان من بسیار وقت لازم است تا تو درک کنی من چه گفتم 

 وبهتراست راجع به آنچه گفتم  به خلوت رفته 

،،  تازه بروی  ،، و بیشترهم  فکر کنی !!!...

یا  دربیاید وبگوید یکروز،  معنای حرف مرا خواهی فهمید  من

موهایم را در  آسیاب که سفید نکرده ام وحالا بماند  که   ممکن

 است آسیابان درمکتبی  درس خوانده باشد وپس از آن  د رهمه

زندگیش هرشبی بخواندن کتب مختلف پرداخته باشد ویا در روستا

ودهکده خود مرد شریف وصاحب مقامی باشد که بسیاری به پند و

اندرز اونیازمند هستند ودر مشکل تنها اورا صاحب کمال میدانند تا

ازاوجویای راه حل شوند بقولی:

سرم را سرسری متراش توای استاد سلمانی

که منهم در دیار خود سری دارم وسامانی!

وهرکسی هم در هر مقامی دراصل به عنوان انسان ارزشمند  است

ورتبه بخشیدن به دیگران براساس آ ن وحرمت نگه داشتن 

 تنها مبنی برجایگاه ومقام دیگری اشتباهی بیش نیست

شخصی را میشناختم که همواره کتب مختلف اشعار شاعران نامی را

در کنار داشت ولی زبان نمیگشود

مگر به تمسخر  وتحقیر وسرزنشء دیگری

وتمامی اشعاری که از بهر میخواند جز کنایه ها

 ومتلک های گوناگون نبود!

خاطرم هست روزی فرزند او با ظاهری آراسته لبخند بر لب

از در ظاهر گردید وبلافاصله ایشان  به هه هه  خنده گفت:

پسر جان ...هه..هه

که همان لباس زیباست نشان آدمیت !!!

چهره فرزند اورامجسم کنیدکه بناگاه چگونه درهم پاشید

 وتمامی آن لبخند بلافاصله جای خودرا به چهره ای

 سرخورده داد!!!

وباخود فکرکردم ببین 

 شعری بااینهمه معنا چگونه تفسیر وتغییر

داده شد  تا واژه های گردد بر شکستن کسی!!!

آنگاه که شاعر میگوید:

 تن آدمی عزیز است به جان آدمیت

...نه فقط

...نه فقط لباس زیباست  نشان آدمیت!!!!!!

و از خود پرسیدم چنین انسانی که هزار بیت دردل دارد

چطور نشنیده است که :

تا توانی دلی بدست آور....

     دل شکستن هنر نمی باشد!!!!!!!

دنباله دارد....

نویسنده: فــرزانه شـــیدا

 

همیشه این را بخاطر داشته باش

 کلام و واژه های تو

میتواند آتشی باشد بر دلی

یا آبی بر آتشی

 ف.شــیدا

             

واژه ها در وبلاگ:

http://fsheida.blogfa.com/

واژه ها بخش یک ودو به قلم فرزانه شیدا

مصمم به نیک بختی باش، نیک بخت می شوی. لینکلن

http://fsheida.com/blog/book/small1.jpg

واژه ها

(سخنانی از هزار سخن)

به قلم فرزانه شیدا 

واژه ها (سخنانی از هزار سخن) بخش اول

در راستای زندگی مدرن بشریت بر اساس نیازهای اقتصادی اجتماعی فرهنگی وفردی

خود نیازمند جوابگوئی به بسیاری از سوالات می باشد زینرو آنچه گذشته از جوابهای

 قانونی مذهبی علمی وغیره...مورد نیاز فرد فرد جامعه میباشد سخنان وواژه هائی ست

که با مدد گیری از آنها قادر به جوابگوئی بعضی از سوالات خو د باشند.

در این بخش با نام ، واژه ها ؛ سخن ازاینگونه جملات است که در زندگی ،افراد

 متوسل به آن شد ه  و به کمک  آن راهکاری  جهت  ادامه  زندگی   یا مشکلات

 خود یافته  وبدان عمل میکنند.

بر اساس تحقیقات روانشناسی ثابت گردیده است که جملاتی که روزانه

مورد استفاده افراد قرار میگیرد  یا دیگران  بطور مداوم برای او بازگو

 میکنند ، بطور قابل توجهی در ذهنیت فرد اثر میگذارد.

 این سخنان میتوانندباعث پیشرفت وترقی فرد گردیده :

 (در صورت مثبت  بودن سخنان)

 ویا باعث ناامیدی ویاس یا شکست دائمی اوگردد:

( سخنان منفی وبازدارنده ).

 

 از دیدگاه  وشناخت  تجربی افراد معمولا به چهار دسته تقسیم میگردند:

۱-افرادی که بخویش اعتماد بنفس کامل داشته پشتکار وهمت شخصی دارند وخود

 برای انجام عملکرد های خود در زندگی سخنان وواژه هائی را در ذهن پرورانده

یا بخاطر سپرده اند که در صورت نیاز با تکرار  ویادآوری  آن به پیشروی در کار

خویش ادامه میدهند  و این قبیل واژه ها وسخنان میتواند از سخنان بزرگان ایران و

جهان باشد   یا از ضرب المثلهای معروف   یا حتی ایده ها وعقاید شخصی بر  اثر

تجربه خود یا دیگران.

اما اینگونه افراد گاه در بعضی موارد تعصباتی خاص بربعضی مسائل نشان میدهند

وممکن است درمرحله ای ازحرف خود یا ایده خود برنگشته و وپافشاری نشان دهند

اما هرگزتحمیل کننده عقاید خود به دیگران نخواهند بود.

 

۲- افراد گروه دوم کسانی هستند که همواره برای پیشرفت در زندگی نیاز به تائید

افراد دیگر دارند واشخاص مورد نظر  میتواند  از کسانی  باشند  که  باو  نزدیک

هستند

چون خویشاوندان:  مادر ،پدر ؛ عمو ،  دوست نزدیک ، همکار و  .... حتی  گاه

 این افراد ازبرخورد با شخصی ناشناس و گفتگوئی  کوتاه از  گفته های شخص او

 برای خود یک تائیدیه (حتی در انجام کارهائی که  ممکن است همان روز بفکرش

 رسیده باشد) می سازند و باید نبایدهائی را  در ذهن خود می پروراند  و بدینوسیله

 بخود نیروی   پیشروی  در کار  مورد نظر را  میدهند  یا آنرا  دلیلی  برای انجام

  ندادنآن کار قرار میدهند!!!.

 

۳ـ گروه  سوم افرادی هستند که معمولا ازتمام فرصتها زندگی بلافاصله

 استفاده میکنند

و برای ایده و نظریات خود همیشه جایگاهی  نو  کنار گذاشته اند  که چنانچه 

 در نظر آنان معقول  ومنطقی بیاید بلافاصله جایگرین تفکر قبلی میکنند.

 و از هردریچه ای برای  قبول بهترین ها وهمچنین تفکرات نو  ونوآوری های

 فکرـ تفکری ،اجتماعی اقتصادی  ، و...   بهره جوئی کرده در جهت  پیشرفت

 خودبکار میگیرند

 وهمیشه قادر هستند خود را با زمان وشرایط سریعا تغییرداده و

 با هرآن چیزی که بتوانند جوابگوی خواسته ها  ونیازهای فردی ، خانواده گی و

اجتماعی او باشد سازگاری کند وموفق ترین افراد از همین دسته هستند که هرگز:

 اما ها  وباید  نبایدها

مانع آنچه در ذهن وزندگی او عقلانی ومنطقی ست  نمیگردد وتعصب خاصی بر

عوامل اطراف ندارند وکاملا انسانهائی انعطاف پذیر،  شاد، خوش برخورد و در

مواقع ضروری  کاملا جدی هستند   وبرای  آنان زمان کار،  زمان کار است و

درزمان فراغت نیز به بهترین شکل از هرچه در اختیار دارند  بهره میبرند.

 

۴ـ افراد چهارم کسانی هستند که همواره به آنچه دارند قانع بوده وبه چند ایده

ونظریه وپند دلخوش داشته اند وبدینوسیله از هرچه را هست به همانگونه که

هست بهره مند میشوند  هرگز به پیشرفت و ترقی خود  آنقدر اهمیت  نمیدهند 

  قالبهای  این گروه هرگزتغییرنمیکند وهمیشه درچهار چوب انچه یاد گرفته اند

 با تعصب عمل کرده ودیگران راهم در صورتی که خلاف آن عمل کنند سرزنش

 میکنند  و چنانچه  مجبور به تغییردرنحوه زندگی ویا  تغییر شغل  وغیره گردند 

 دچار سردرگمی و  یاس ء شدید  شده   و  همچنان از پذیرش آنچه پیش  میآید یا

 ایده های نو یا پند دیگران هراسان شده از پذیرش آن سر باز میزنند.

چنین افرادی بواقع هرگز پیشرفت شایانی در زندگی خود نمیکنند وهمواره در

نقطه ای ثابت ایستاده   وبه قضا وقدر تن در میدهند   واز پذیرش  نوآوری ها 

  وحتی تجربیات نو وهرآنچه بتازگی در دنیای نوین ثبت یا ثابت  گردیده  است

 سر باز میزنند  و کماکان نیزاز روزگار ناله ها دارند وهمچنان در نقطه ثابت -

 خو د هم باعث  یاس وافسرده گی خود هم اطرافیان خویش میشوند.

 واین دسته بدترین نوع افراد شمرده میشوند !

 که منفی گرائی ویاس آنان نه تنها برخود که بر جامعه کوچک خانواده واز

 این طریق به جامعه بزرگتر انتقال می یابد.(از خانواده به جامعه)!

 فکر کنید چنین افرادی پدر ویا مادر یا پسر بزرگ ودختر بزرگ خانواده نیزباشد  

که دیگران باید ازاو حرف شنوی داشته بدون چون وچرا پذیرنده تمام خواسته های 

او باشند.

علم روانشناسی ثابت نموده است که تکرار  جمله هائی چون :

  • من میتوانم )
  • ( من نمیتوانم )
  • (من باید، تو بایدهای منفی ومثبت)

   براثر تکرارانقدر درذهن آدمی اثر گذار است که حتی اگر بصورت مداوم به خود

    یا کسی بگوئی:

  •  تو بی عرضه هستی
  • از تو هیچکاری بر نمی آید
  • تو یک دیوانه ای وبس
  • ....وسخنان منفی از این قبیل

      چه این جملات دردرون خو د شخص تکرار شود چه مداو م به  شخصء

  دیگری گفته شود به مرور مغز آنرا باور کرده  فرد به آدمی مبتذل  ، بیعرضه،

 بدون قدرت  ،متکی  و(در صورت تکرار: تو دیوانه ای بیش نیستی) حتی به

 دیوانه ای تبدیل میگردد

که قدرت تشخیص،  انتخاب درک  و  حتی  کوچکترین  تصمیم را در زندگی  

 خود از دست میدهد

وهمواره نیازمند فرد دومی برای شروع   یک کار یا حتی رفتن  به جائی  نه

چندان مهم میباشد.

 مثلا حتی برای خرید یه بلوز نیز قادر به تصمیمم گیری نخواهد بود وبایست کسی

 را به همراه خود ببرد تا  چنانچه  بلوز یا چیزی را  انتخاب کر د  مطمئن شود که  

 اشتباه نکرده است وتوبیخ  شخصی و درونی یا  توبیخ   نزدیکان را بخود  نخواهد

دید واین همان بی ارده گی فردیست که در زندگی او همواره موجب شکست مداوم

 اومیگردد.

چنانچه به مطالعه کتب روانشاسی علاقمند باشید یا مروری بر چند کتاب داشته باشید

بوضوح این را درخواهید  یافت  که انسانهای   ناامید  یا ناموفق  معمولا یا   خود به

سرزنش خود مشغولند یا اجازه میدهند دیگران مداوم آنها را سرزنش کنند  و به گفته

بزرگان:

  • این خود ما هستیم که اجازه میدهیم  دیگران چگونه  با ما رفتار کنند!!
  •  
  • وهرآنچه بدست میآوریم در نتیجه عملکرد شخصی خود ماست
  • به زبانی دیگر:
  • (هرچه کشت کنی همان را درو خواهی کرد*)

                واژه ها همین جملات هستند  که برگرفته از علوم متفاوت  از  جمله

روانشناسی، روابط اجتماعی، علمی  وفرهنگی و...در آدمی تاثیر شگرفی دارند  و

بشرنیازمند آن است که با آشنائی با آن  ازطرق مختلف زندگی  خود را پیشرفت داده

در بهتر شدن زندگی خود کوشا باشد .

(واژه ها) ئی   که برای  شما  به  تحریر در  آوردم  ایده های   شخصی  من   نیز

هستند  و  این دست واژه ها میتواند  منبع خوبی باشند که به وسیله آن بتوانیم هرچه

بیشتر خود را در زندگی امروزی  در مکان واقعی  خود جای داده  بهترین بهره را

از زندگی ببریم  ودیدگاهی  مناسب در زندگی خود ایجاد کنیم که موثر واقع شود و

این همان شناخت خود است که من چگونه آدمی هستم ویا آنکه بهتر است باشم:

 

تا این لحظه  هرآنچه به تحریر در آورده ا م نمونه هائی   ازاین  دست  جملات   و

 واژه هاست   که بسیاری  از بزرگان  جامعه ایران و  جهان بر صحت آن مطالب

وجملات  بسیار نوشته اند  و چه شعرای بزرگ  چه بزرگان  همگی به طرق خود

اینگونه جملات را به آینده گان بخشیده اند:

مثال  شاعر کهن  میگوید: 

  •  نابرده رنج گنج میسر نمیشد... مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

وشاعری جدیدتر مینویسد

  • چشمها را باید شست با نگاه دگری باید دید (سهراب سپهری*)

شاید  این دوجمله بنظر هیچ هماهنگی با یکدیگر نداشته باشد اما  اگر ازاین دیدگاه

 نگاه کنیم چه فکر میکنید؟ :

من تنها وقتی میتوانم در زندگی خود را  به جائی برسانم که خودرا پیشرفت داده

با نگاهی تازه بدنیای خود بنگرم  خود رادر زمینه کار وتحصیلی پیشرفت  داده با

 همت تلاش وکار

مزدی را که میبایست از زندگی بدست آورده روزگار خود را بهتر وپاینده تر کنم.

میبینید که در اینجا دو شعر چقدر هماهنگ وگویاست وچقدر میتواند درزندگی ما

این ایده   بکار گرفته شود  تا زمینه های پیشرفت فردی  و در  نتیجه  اجتماعی را

بر فرد فرد جامعه باعث گردد.

از سوی دیگر حافظ( شاعر) میگوید:

خواهی که سخت وسست  جهان بر تو بگذرد ؟! ...

بگذر ز عهد سست و سخنهای سخت خویش!  (حافظ)

در اینجا می بینید که حافظ نیز انسانهائی را که در قالب وقابها وچهارچوبه های سخت

و متعصب خویش  گرفتارند  توبیخ   میکند  و  میگوید  که گاه باید  قالبها را  شکست و

عهد (باید نباید های پشیینه گان*)  که سینه به سینه به ما رسیده است گاه باید تغییر داد

 وآنچه  ضرورت یک زندگی نوین  ساده وبهتر را می تواند جوابگو باشد باز بودن

 دریچه ودیدگاه فکری انسان است که می بایست همپای زمان با آن پیشرفت کند.

 بطور مثال:

من اگر بخواهم در کافی  شاپ یا همان تریا  یا قهوه خانه  به  زبان معمولی  خودمان

یک فنجان چای بخرم وبخوردن آن بنشینم نباید توقع داشته باشم حتما وهمیشه چای من

از سماور نفتی یا کمی پیشرفته تر برقی دم کرده باشد  کمااینکه  بسیاری از میانسالان

وموسفیدان معتقدند هیچ چائی مزه همان چای با سماور را نمیدهد واین چای های

بسته ای میان آب جوش جز یکجور کلاهبرداری نیست البته لازم بتذکر است که

کشف اینکه خاکه های چای را درکیسه ای ریخته به ملت بفروشند یکی از ایده های

بود که نه تنها باعث کسب درآمدی فوق العاده برای فروشندگان چای شد بلکه بسیاری

 از انسانهای  تنبل را هم نجات داد!!!

اما اینگونه بنگریم که شما در شانزلیزه پاریس نشسته باشید وبخواهید چای  میل کنید 

واصرار داشته باشید که باید از سماور بمن چای بدهید!!!

اینجاست که میرسیم به همین قالبهائی که نباید دست بخورد!!!!

اما نمیشود هم دست نخورده بماند چون امکان انجامش نیست!!!

( همین که: هیچ چائی... چای سماور نفتی نمیشود!!)

 اصلا چطور است بر هیزم  کتری بگذاریم وچای دم کنیم که دیگر خالص خالص

 باشد وحرفی در آن نشود زد که این چای ،چای  حسابی نیست بلکه آب رنگی ست!!!

این تنها یک مثال بود ونگاه را برمیگرداینم به مسائل مهمتربرای مثال  اینگونه قالبها:

هرگز روی حرف بزرگتر حرف نزن!!!

جالب است آنهم در جامعه کنونی که کتاب تاریخی که فرزند من در دبیرستان ودانشگاه

 مطالعه میکند صد چندان قطور تر از کتابی ست  که منو شما در سالهای  سال پیش

 خوانده ونمره آورده ایم یا دیگر کتب او  یا  رایانه ای که امروز جای چتکه برایمان

حساب میکند

صدچندان پیشرفته تر است وفرزند منو شما نه تنها میتواند باان حساب دودوتا چهارتا

را دربیاورد بلکه  درصد و تخمین و ضروب نجومی را هم شاید بتواند از آن  بیرون

بکشد آنوقت یادت بماند پدر پدر است مادر مادر است و بزرگ فامیل اگر میگوید:

 ماست سیاه است! خالی از ادب است که شما بگوید پدر جان  ، موسفید  عزیز بخدا

 ماست سفید سفید است!!!

و با این توجه که بالاخره او دوتا پیراهن از من بیشتر پاره کرده است حتما میداند چه

میگوید پس من باید قبول کنم ماست سیاه است و چنانچه دستور فرمودند برو بمیر باید

 بی چون وچرا  قبول کنم ،،  چرا روی  حرف بزرگتر حرف بزنم !!! مگر از جانم 

سیرشده ام در واقع ما به فرزندان خود میآموزیم بما فقط جلو ما نه نگویند  وپشت سر

 بما خندیده و ما را بخاطر  زورگوئی های بی دلیل به تمسخر بگیرند تا که بخود ثابت

کنیم که حرف من حرف است و دیدی بچه من روی حرف من حرف نمیزند وبی چون

وچرا قبول میکند که تصمیم من بعنوان یک پدریک مادر یک موسفید جای مخالفت

 ندارد وآنگاه دختر خود را بزور به فلانی میدهیم

 دست دختر همسایه را دردست پسر جوان خود میگذاریم چون معتقدیم زن بگیرد آدم

میشود!!!

 واگر دختر همسایه را هم از آدمیت انداخت تقصیر دختر است چون زن خوب کسی

است که بتواند شوهرش را ضبط  وربط کند و در نهایت  انقدر خوب  و خانم  و مال

جمع کن   وبا سیاست باشد  که ا ورا روانهء  حج واجب کند  اما اگر خدای نکرده از

 شنیدن حرف شوهر سر باز زد حتی اگر شوهرش دیوانه زنجیری باشد یا عقل درست

وحسابی نداشته باشد بعلت عدم تکمین میتوانید  اورا در اتاقی زندانی کنید از دادن نفقه

سرباز زده اورا تنبیه بفرمائید !!!

 چراکه حرف مرد حرف مرد است وزن نباید نه بگوید!!!

تا دیروز پدر وبرادر وخواهر بزرگتر برسر جوان میکوبید  امروز شوهر وهمچنان

بزرگتر وفرد مهمتر... فردا را هم خدا بخیر بگذراند!!!

 وواژه ها  گویای همین هستند!!! 

واژه های مثبت ومنفی که زمینه ساز زندگی ما میشوند!!

 دوست من با دنیا همانگونه زندگی کن که دنیا پیش میرود

هرگز همسر کتک خورده تو محبت ترا بر دل نخواهد داشت واگر ترس ازتو باعث

ارضا شدن درون تو میشود جزدرگول زدن وتحقیر خود که کار مهمتر دیگری انجام

 نداده ای چون همسر یعنی: شریک.. همراه .. همدم

خانه  یعنی  محل آرامش و آسایش  فرد چه مرد چه زن چه   کودکان  واگر جز این

باشد و راحتی یک فرد  بر فرد دیگر  در خانه ترجیح داده شود دراصل دموکراسی

 در درون خانواده برقرار نگردیده است ودرجائی که خانه من فاقد دموکراسی ست

چگونه جامعه میتواند یک کشوری دمکراسی باشد؟!

وقتی فرد فرد جامعه با چنین اندیشه هائی وچنین قالبهائی عرصه را برخود ونزدیکان

وعزیزان خود تنگ میکنند!!! وزمانی که من به شخصه قادر نباشم دموکراسی فردی

 را اجرا کنم آنهم در محیط کوچک خانه چگونه توقع   اجرای  آنرا  از جامعهء خود

دارم!!!

زمانی که هرچه پدر بگوید همان است هرچه موسفید بگوید همان است !!!

 توهین بر موسفیدان جامعه نمیکنم!!! نه هدف این نیست!!!

 تجربیات ودانشهای تجربی افراد میانسال و موسفید بسیار در کتب مختلف ودر میان

 سخنان بزرگان یافت میشود.

اما بنگرید براستی دراین نوع  جملات... شما جمله ای یافت می کنید که در آن  مثلا

أرد بزرگ یا افلاطون  یا  شهید دکتر علی شریعتی گفته باشد:

باید به حرف من وآنچه من میگویم بدون چون وچرا عمل کنی؟؟؟!!!!

نه!!!

گفته های این بزرگان نیز بما این موقعیت و این انتخاب را میدهد

 تا با عقل واندیشه خود آنرا پذیرفته بآن عمل کنیم.

یا نه... آن را گذری نگاهی کرده بگذریم و برویم درواقع انقدر

 اینان شعور وبزرگی وفهم داشته اند  که بدانند هرچه میگویند

و مینویسند واگذار میشود  به نسل  جامعه  امروز و فردا و این

 اتنخاب شخص است که بپذیرد یا خیر!!!  

واجباری در آن وجود ندارد!!!

شما میتوانید نوشته متن  و کتاب هر نویسنده هر شاعر یا  هر انسان تحصیل کرده

ودانائی را خوانده آنرا  یاوه گوئی نام بگذارید یا از آن مطلب ومطالبی را در ذهن

بخاطر بسپارید وسعی کنید برآن عمل کنید.

میتوانید نقد یا تفسیر کنید، میتوانید مغلطه کرده همه را بگونه ای دیگر بازگو کنید شما

میتوانید هرکاری دلتان میخواهد با خودتان با  زندگی شخصی با علاقمندی ها وتنفرها

 خود انجام دهید خود را بسازید یا ویران کنید همه اینها حق فردی شما در قبال زندگی

فردی شماست!

اما یک چیز را هرگز فراموش نکنید زندگی فردی  شما متعلق  به فرد شماست  اما

زندگی دیگران هرکه هست فرزند شماست   خواهر یا برادر شماست  متعلق   بخود

اوست وشما حق هیچگونه دخالت، زور گوئی یا تصمیم گیری را برای فرد او ندارید

چون در جایگاه والدین تا همیشه ء بودن او،  نخواهید بود که درصورت گرفتاری او

 از عمل شما : مثل شوهر دادن وهمسر گرفتن برای او همیشه   دادرس او باشید  که 

البته بعد از اینکه به سر خانه خود رفت معمولا یا  دخالتها زندگی اورا  برهم خواهد

ریختیا خواهید گفت (بر اساس یادگیری از پیشینیان) : 

 دختر جان پسرجان سرت را بنداز پائین زندگیت را بکن! قسمت تو  همین است  که

هست!!! پس با سرنوشت نجنگ!!!!

 بگذریم که این سرنوشت را شما  برای او لقمه کردید ودر دهانش نهادید اما امروز

 اوست که باید بسازد وهیچ نگوید!!!

 یا در صورت انتخاب یک شغل یا رشته که مورد علاقه شماست نه او!!!

 یک عمر اورا اسیر کاری میکنید که بدون هیچ علاقه صبحها خود را بآن رسانده

انجامش میدهد وبه خانه باز میگردد

 ویک عمردر یک  افسرده گی مطلق زندگی را سر میکند تا بالاخره روزی منه مادر

 یا پدر بمیرم شاید او بتواند آنگونه میخواهد زندگی کند  البته اگر دیگر درعمراوجائی

برای تغییر وتحول مانده باشد وخودش بالائی۳۰ و ۴۰ نباشد !!

 ا گرچه برای شروع هرگز دیر نیست اما دربسیاری مواقع  وقت شخصی فرد انقدر

 تنگ است که مجبور میگردد به سفره ء خانه خود  بسنده کند  وبه طریقه فعلی نان

خانواده  را همینگونه که  از دستش ساخته  است و میتواند بر سفره بگذارد و دیگر

  چه از لحاظ مادی چه موقعیت شخصی امکان ادامه  تحصیل یا تغییرشغل  برایش

 نمانده است!!!

          زینرو واژه ها را بکار بگیرید واژه های مثبت را   

 واژه هائی که میتواند  من  شما

فرزندان وعزیزانتان رابسوی بهبودی و بهتر زندگی کردن سوق داده باعث

پیشرفت فردی واجتماعی شما وعزیزان شما باشد. 

 گفته های بزرگان و تجربیات را  نادیده نگیرید وآنچه را منطق وزمان حکم میکند

پذیرا باشید تا بهبودی بیشتری درنوع زندگی وپیشرفت خود ودیگران حاصل نمائید

از یادگیری هرچه بیشتر در زندگی نترسید وتا آنجا که میتوانید بر علم ودانائی خود

بیآفزائید چرا که آدمی در همهء زمینه های علمی ـ اجتماعی وغیره، 

 نیازمند دانش های گوناگون است وباور کنید خواندن کتاب، نگاه کردن

 به برنامه های علمی ـ تحقیقی، آشنائی با دنیای جدید و مدرنیزه  جهانی

هیچیک باعث صدمه به کسی نبوده است که زندگی   من یا شما رو بتواند

برهم بریزد !

چون خداوند درکنار همه اینها عقلی به انسان اعطا نموده است که  قادر

به تشخیص این باشد که کدامین تازه آ مده های علمی ـ اجتماعی ـ اقتصادی ـ پزشکی

 میتواند در بهتر شدن زندگی ما تاثیر مثبت داشته باشد ودرعین حال مجبور به پذیرش

هیچ چیز نیستیم مگر آنکه لازمه زندگی ما باشد.

در پناه یگانه هستی شادمان وموفق باشید. فرزانه شیدا

۱۷ سپتامبر ۲۰۰۷- معادل  ۲۶/۰۹/۱۳۸۶

  

پایان بخش اول  واژه ها (سخنانی از هزار سخن)

به قـلم : فـــرزانه شــــــــیدا

 

    

زندگی را زندگی کن مرگ روزی خود خواهد آمد( فرزانه شیدا)

 

    

بخش دوم(قسمت اول):

   واژه ها 

(سخنانی از هزار سخن)

به قـــلم : فــرزانه شــیدا

         

در بخش دوم از واژه ها

به جملات و واژ هائی میپردازیم که در

روح ودرون وهمچنین در مغز آدمی

انسان را به مثبت گرائی واندیشه هائی سوق میدهد

 که محرک او در زندگی شخصی او

خواهد بود ومیدانید که یک فرد شاد ،جمعی را

شاد میکند

اما درمیان جمعی ،حضور تنها یک فرد افسرده ومغموم

میتواند جمعی را نیز به افسردگی سوق دهد!

لازم بذکر است که واژه ها دیدگاه شخصی من به

آنچه تاکنون آموخته ام میباشد وبا مطالعاتی که

در طی سالها داشته ام

واژه ها وجملات بزرگان را بسیار در طول زندگی

بکار گرفته ام

 و مطالعه ای وسیع داشته واز سن 14 سالگی تاکنون

 به مطالعه انواع کتب علم روانشناسی پرداخته ام

واز دورس دوره دبیرستان من نیز بوده است

ویکی ازعلاقمند یهای شخصی من نیز محسوب میشود

.....

شاید بسیاری از شما با نام دکترروانشناس سوئدی

مقیم امریکا که در امریکا واروپا شهرتی

 بهم زده است آشنائی داشته باشید:

 

Dr:Philدکتر فیل مک گراو:

 

Dr:Phil

عکس وزندگینامه ایشان را در سایت گوگل

 براحتی میتوانید دیده و زندگینامه ایشان

را مطالعه بفرمائید

(البته به همه  زبانها غیر از زبان فارسی که شکر است):

والبته اطلاعی ازاینکه ایشان و کتابهای او در ایران هم

شناخته شده یا ترجمه شده است ندارم.

 

 

من مختصری از متونی  کوتاه را 

در مورد ایشان  برای شما ترجمه میکنم:

متن اصلی:

TV personality

Dr. Phil McGraw

$43 million*

It must be fun to tell people what to

 do—and for them to actually listen

. Dr. Phil has made a fortune bringing

his tough love to American audiences,

who appreciate

 not-so-touchy-feely themes like

 "Divorcing the family:

Is it acceptable to kick out your kid?"

on his daytime TV show.

.....

*(Source: Salary.com)

ترجمه:

 شخصیت تلوزیونی

 دکتر فیل مک گراو

باید جالب باشد که به مردم بگوئید چگونه در زندگی

 وآینده خود عمل نمایند_

برای آنان که دقیقا به آن گوش میدهند.!

ایشان شانسی را برای خود درست کردند که باعث

 عشق علاقمندان امریکائی به مصاحبه های

 رادیو تلوزیونی بود؛

آنهائی که چندان راضی ومتشکر_نه چندان مایل_

وعلاقمند به سخن باشد-

 (کسی که اهل حرف زدن نباشد)_

وهمچنین خانواده های طلاق !

سوال ایشان:

_آیا مورد قبول است که تو کودک خود را کتک بزنی؟!!

در وقتی که زمان دیدن برنامه ئ روزانهء تلوزیونی اوست!! 

 

( حتما میدانید که تنبیه بدنی در آمریکا واروپا  

چه کودکی باشد چه زنی یامردی یا حتی حیوانی 

جرم محسوب میشود وزندانی دارد*) 

 ودرصورتی که  شخص تنببیه شده

فرزند  خانواده  باشد اورا از خانواده  گرفته

ودر خانواده ای دیگر به سرپرستی او میپردازند

تا از طریق والدین دچار صدمه روحی جسمی روانی نگردد 

وحتی حیوان را هم از خانواده ای که بااو بدرفتاری 

 کند میگیرند چه برسدبه یک انسان!!! 

وچنانچه  فرزند ناخلف باشد و خانوادهای

 قادر به تربیت ومراقبت ورسیدگی از او نباشد 

 ویا فرزندی باشد که از پس او بر نمی آیند بازاورا

خانواده جداکرده  به مراکز مخصوص

و یا به خانواده ای دیگری میسپارند که

که بتواند اورا اصلاح وتربیت کند

....

بزودی کتابی از ایشان را بطور کامل ترجمه خواهم کرد

(اگرچه کتابهای ایشان بطور سریال

در چندین کتاب 1-2-3...نوشته میشود)

اما به هرشکل

این دکتر روانشناس کتب بسیاری را به تحریر درآورده است

وپروگرامهای تلوزیونی (شو تلوزیونی- سریالهای تلوزیونی)

وکتب مربوط به ایشان نیز در اینترنت یافت میشود

ایشان نیز در جهان بصورتوسیعی مورد استقبال همگان قرار گرفته

ومن به شخصه تمامی پروگرامهای ایشان را دنبال کرده ومیکنم

 که در زمینه هایگوناگون زندگیست از جمله خانواده _ طلاق/اعتیاد

/ افسرده گی وغیره.. 

 

 نام کتاب فوق (در عکس*): تو مهّم هستی  میباشد

 واما متنی دیگر در مورد  ایشان:

متن اصلی به زبان نروژی:

TV-ENGEL Flere tusen mennesker har hatt godt

utbytte av den berømte

tv-psykologen Dr.

Phil Mcgraw sine råd.

Nå gir han Britney muligheten, tar hun den?

Foto: Stellapictures

ترجمه متن: 

 فرشته تلوزیونی

و  خواننده پاپ معروف( بریتنی اسپرز*)

(که گویا بتازگی به قرص های آمفتامین معتاد

گردیده است:)!

هزاران تن از مردم از پندهای دکتر فیل مک گراو

این چهره معروف تلوزیونی استفاده کرده اند

واکنون او به خواننده پاپ معروف( بریتنی اسپرز*)

این امکان را میدهد.!!!

آیا او قبول میکند؟!

 

عکس از: فتو استلا

منبع : مجله شریک شویم یا شراکت:

http://www.seher.no/cm/SeHer/Kjendisnytt/1.669449

 *********

   

براستی چه چیزی باعث میشود که عده کثیری

از مردم نیازمند به گفته های یک فرد روانشناس باشند؟!

آیا جز این است که انسان در مرحله ای اززندگی براثر فشارهای

وارد آمده براو نیازمند واژه های  شخص دیگری میشود

خواه او یک بزرگتر باشد خواه یک روانشناس؟؟؟!!!

وبواقع آنچه یک انسان را ازپا در میاندازد جواب نداشتن بر سوالات

گوناگون زندگی اوست

خواه مادی باشد یا معنوی اما همیشه ثابت گردیده است

 که مغز سالم در بدنی سالم است

بدین معنی که چه از لحاظ ورزش ونرمش ...

و درکل : بدنسازی برای مغز مفید است

چراکه اکسیژن لازم را  به مغز رسانده وگردش خون را 

یاری میدهد

و در صورتی که روان ودرون فردی سالم باشدمغز وعملکرد ورفتار

واعمال او نیز  خالی از اشتباهات متعدد خواهد شد.

گاه می بنیم کسی در طول عمر خود هرگز به شخص ثالثی نیاز ندارد

 وانسانی قوی و خودساخته است

 که نیازهای درونی ومادی ومعنوی خویش را میتواند

با واژه های شخصی یا پند بزرگان یا بکارگیری روش متعدد زندگی

 بدون تعصب وپیش داوری جوابگو باشد

و بابرداشتن گامهائی که تنها اولین قدم آن سخت است

همواره در زندگی انسانی موفق وکامیاب بوده و

شکستهای گاه بگاه او نیز دمی نپائیده واز ذهن او دور گشته

 مجدد به زندگی عادی خود باز میگردد.

وچه خوب است انسان بتواند تا بدین حد درخود اعتماد بنفس

 ایجاد کند

که هیچ چیز نتوانددر زمانی طولانی اورا از زندگی عادی او دور کند

چراکه فرورفتن به انزوا همان !

...و دور شدن از جامعه وحتی از خود همان!!!

 .......

بسیار ثابت گردیده است که زمانی که فرد بمدت طولانی

 در انزوا وافسرده گی فرو میرود

بیرون کشیدن او به زندگی روزانه با دشواری های بسیار

توام میگرددوگاه  کسی جز یک روانشناس خوب نمیتواند مشکل

او را حل کند

 ودراین جاست که قرصها وداروهای متعدد بکار گرفته میشود

وبدنی که تا دیروز بدنی سالم وفعال بود به امداد داروهائی

که پس ازچندی به کلیه او صدمه خواهد زد

تنها میتواند روزگار بگذراند

واین سوال پیش می آید که : چرا؟؟؟!!

چرا فردی به این مرحله از زندگی میرسد

آیا جز این است که فرد چه با خود چه از دیگران

مداوم به منفی گرائی هائی میرسد که

جز گرفتن نیرو وانرژی درونی او فایده و ثمری نیز ندارد؟!

آیا جز این است که مداوم شکستهای خانوادگی /اجتماعی

باعث درهم شکستن تدریجی او میشود

واینجاست که میپرسیم

چرا یک فرد میبایست اینگونه خود را ببازد؟!

معمولا یک فرد سالم که از لحاظ روحی روانی در

شرایط خوبی بسر میبرد و با دیدن شکست

شاید مدتی درخود فرورفته از دیگران دوری کند و

پس ازچندی باز با خود کنار آمده به زندگی وادامه حیات

بازمی گردد که اینجا باید به چنین شخصی آفرین گفت

اما دربسیاری مواقع انسان از تکرار مداوم :آنچه گذشت

 هرروز چه از طریق مرور درونی چه یاد آوری

مداوم دیگران کم کم به تحلیل رفته وقادر به فراموش کردن

 آن نخواهد بودا

اینجاست که واژه ها

وهمچنین اعتماد بنفس درونی نیازی مبّرم است !

وچنانچه شخص فردی تا حدودی نامتعادل یا بقولی

غصه خور باشد که مدام دردل خودرا تنبیه  وسرزنش می کند

یا همه چیز را به گردن دیگران میاندازد

بتدریج روحیه خویش باخته به انزوای درونی واجتماعی

 خود ازخانواده تا جامعه پناه میبرد .

براستی چه باید کرد ؟!

درچنین موقعیتی رها کردن فرد

به حال خود جز صدمه زدن بیشتر باو نخواهد بود.

صرفنظر ازاینکه انسان زمانی درطی روز نیازمند

 تنهائی شخصی خود میباشد

اما چنانچه این درخود فرورفتن به درازا کشیده

از بیرون رفتن در جمع بودن وهمصحبتی با دیگران

 پرهیز نماید آنگاه تبدیل به فردی خواهد شد

 که بزودی دچار بحران روحی میگردد

ولازم به ذکر است که هیچ چیزی نمیتواند فکر او را

 از آنچه میگذرد ،درامان بدارد مگر اینکه او خود به

 وسیله بکار گرفتن  روشی خود را نجات دهد

بطور مثال روانشناسان میگویند:

وقتی ازفردی جدا میشوی چه به شکل عشق باشد

 چه با طلاق چه با مرگ در هرشکل یک افسرده گی روحی

و دورنیبرای فرد تولید میگردد که یک انسان عادی وسالم

ایندوره غم خوردن را بزودی سپری میکند وآرام میگیرد

اما همگان اینگونه نیستند

اینجاست که با مدد گرفتن از کتاب  ها و

استفاده از پند واندرز بزرگان و...

میتواند خلوتی را که برای خود ساخته است غنی کند

ودر جای آنکه مداوم با چه شد چه نشدها و

بازگوئی : آه من بازهم شکست خوردم!!!

بازهم بدشانسی آوردم!!!

  میتواند ازاین دوره انزواطلبی خود بهره ای شایسته ببرد

 ونه تنها برآموخته های خود بیافزاید بلکه از فکرکردن به گذشته

که جز صرف وقتی بیهوده نیست دست بکشد

ودرجای آن بخود بااین طریق

اعتماد بنفس دوباره وقدرت رویاروئی

 با زندگی خارج از محیط انزوا را بدهد.

 

واژه ها به قلم  : فرزانه شیدا

دنباله دارد ....

 http://fsheida.com/blog/book/small1.jpg

              دنباله  بحث واژه ها در پست بعدی....    

ابتهاج/بخش نخست - امیر هوشنگ ابتهاج سمیعی گیلانی (ه.ا.سایه)

یکشنبه یازدهم آذر 1386

ابتهاج/بخش نخست

امیر هوشنگ ابتهاج سمیعی گیلانی (ه.ا.سایه)

 

 در ششم ( یا بیست و نهم) اسفند 1306 هجری خورشیدی در رشت پا به جهان گشود. 

 پدر او آاخان ابتهاج از مردان سر شناس رشت بود که مدتی هم مسوولیت ریاست

بیمارستان پورسینا را در آن جا عهده دار بود. هوشنگ دوران دبستان و بخشی از

دبیرستان خود را در زادگاهش گذراند. هنوز مقطع متوسطه را پایان نرسانده که

 به تهران می آید و در مدرسه ی تمدن نام نویسی می کند ولی پس از دوسال پیاپی

 مردود شدن در کلاس پنجم متوسطه به کل درس و مدرسه را رها می کند.

 ابتهاج از همان نوجوانی و دوره ی دبیرستان سرایش شعر را آغاز می کند.

 سایه در تهران با فریدون توللی و مهدی حمیدی شیرازی آشنا می گردد.

 

سایه در سال 25 در حالیکه تنها نوزده سال داشت اولین دفتر شعرش با نام

نخستین نغمه ها را در رشت منتشر می کند.

او در این مجموعه که با مقدمه ی حمیدی شیرازی و عبدالعلی طاعتی رو

 گرفته بود شعر سنتی را سرلوحه ی کار خود قرار داده بود.

او در جوانی دلباخته ی دختری ارمنی ساکن رشت به نام گالیا می شود که

مایه ی بسیاری از اشعار عاشقانه و بزمی او همین رابطه ی عاطفی است.

 

آشنایی و دوستی او با شهریار و نیما هرچند که پیش از آن با اشعار آن دو

 آشنا بود شعر سایه را تا حدی متاثر می سازد به گونه ای که برخی او را

از پیروان نیما می دانستند ولی بزودی راهی دیگر را می گزیند. ..

 همان راهی که باید آن را می رفت: یعنی سرودن غزل!

در همین سالهاست که با بسیاری از شاعران جوان هم سن و سال خود

 آشنا می گردد. از سوی دیگر آن هنگامه ی نا به سامان جنگ و خونریزی

 و بحران درونی کشور گرایش او را به مسائل اجتماعی و سیاسی بیشتر می کند و

 اشعارش از بزم به رزم اجتماعی کشیده می شود.

 این تغییر جهت او را می توان در شعر کاروان ( ارجاع به دو پست پیش)

 می توان دید.

" دیرست گالیا!

هنگام بوسه و غزل عاشقانه نیست،

هرچیز رنگ آتش و خون دارد این زمان؛

هنگامه ی رهایی لبها و دستهاست.

عصیان زندگیست!!!! "

گرایش او به حزب توده که از سالهای اقمت در رشت شروع شده بود

در تهران بیشتر می شود.

ولی فعالیتهایش بیش از آنکه رنگ و بوی سیاسی داشته باشد در حیطه ی

 مسائل ادبی- اجتماعی است.

در سال 1330 مجموعه ی سراب را منتشر می کند. سرای نخستین مجموعه ی

او به اسلوب جدید است. قالب همان چهارپاره و مضمون نوعی بیان

عواطف فردی است، عواطفی واقعی و طبیعی! گویند در مقدمه ی سراب

 می نویسد: که دیگر آوای دل دردمند و ترانه های عاشقانه ی فردی سر

 نخواهد داد و با مردم همگام خواهد شد و آنچه را می گوید:

 در مجموعه ی شبگیر /1332/ جامه ی عمل می پوشاند. در همان سال به

 فکر نشر گزیده ی آثار سنتی خود که بین سالهای 25 تا 29 سروده بود می افتد

و نام سیاه مشق را برای آن برمی گزیند. ( این مجموعه بعدها دنباله دار می شود)

برنخستین سیاه مشق او شهریار و مرتضی کیوان مقدمه می نویسند.

 در این مجموعه آن چنان خوب غزل می سراید که عده ای او را بهترین

 غزلسرای دوران می دانند. شنیده ام که فروغ نیز با شعری دیگر به پیشواز

 سایه می رود و اشعارش را ارج می نهد.

(اگر کسی شعر را شنیده در اختیار ما نیز قرار دهد.)

 در سال 34 دفتر زمین را منتشر می کند و خود را به شعر نیمایی

 نزدیک و نزدیکتر می کند و نشان می دهد که هم از لحاظ قالب و

 هم محتوا آن را درک کرده است. صد البته بسیاری اعتقاد دارند که

چون زبان شعر او تغزلی است نمی تواند خود را از این زبان دور کند

 و اشعار اجتماعی موفقی را بسراید.

تا 10 سال بعد اشعارش گاه گاهی تنها در مجلات به چاپ می رسید .

تا اینکه در سال 44 سفری به شوروی برایش پیش می آید و قبل از آن

نسخه های اندکی از مجموعه ای با نام چند برگ از یلدا را با هزینه ی

 خود منتشر می کند .با وجود شمارگان کم این مجموعه کسانی هستند

که اعتقاد دارند ابتهاج با این دفتر شعر راه روشنی را در شعر معاصر گشود.

ابتهاج در سال 51 با رادیو ایران همکاری را آغاز می کند و عهده دار

 سرپرستی برنامه ی گلهای تازه و گلچین هفته می شود.

 ایتهاج که به عنوان موسیقی شناس برجسته ای در زمینه موسیقی وطنی

 هم اعتبار دارد در سال 53 با همکاری استاد محمد رضا لطفی گروه شیدا

 و در سال بعد با کمک استادان علیزاده و مشکاتیان عارف را بنیاد می نهد.

او در زمینه ی ترانه سرایی هم اعتبار خاصی دارد.

اعتباری که با سرودن ترانه های ماندگاری چون تو ای پری کجایی!

با صدای قوامی بدست آمد.

در سال 57 ابتهاج به اعتراض به واقعه ی 17 شهریور میدان ژاله به

همراه همکارانش در دو گروه نام برده از کار در رادیو استعفا می دهد.

 او پس از انقلاب هم پایه گذار گروه موسیقی چاووش با همکاری استادان

 لطفی و شجریان می باشد. او همکاری هایی را با استاد شجریان در پیش

 و پس از انقلاب انجام می دهد و تصانیف و آوازهای وطن پرستانه ای

 را می سراید ( ایران ای سرای امید و...)

که با صدای شجریان جاودانه می شود و بر حافظه ی همگان نقش می بندد.

 

او در دهه ی 50 جز دفتر سیاه مشق 2 مجموعه ای دیگر را انتشار نمی دهد

 تا سال 60 که در آن سال دو دفتر یعنی تا صبح یلدا و یادگار خوان سرو از

 او چاپ می گردد.

در سال 66 سایه ناگزیر به مسافرت اروپا و اقامت در کلن آلمان می شود.

در اروپا با مجالس شعرخوانی بسیاری از این استاد فرهیخته ی غزل را

ارج می نهند.

او در سال 64 سیاه مشق 3 و 71 سیاه مشق 4 را نشر می دهد که اشعار

جدیدش را در بر دارد.

بسترم صدف خالی یک تنهایی است

و تو چون مروارید

گردن آویز کسان دگری!!!

21 دی 1331

 

منبع:

hamclassi.blogfa.ir/cat-26.aspx