بیرون از خود به قلم جستجوگر(فرزانه شیدا)
شعر و ادبیات -شاعرانه هابیرون از خود به قلم جستجوگر(فرزانه شیدا)
شعر و ادبیات -شاعرانه هانمیدانی (سعادت) سروده ای از فرزانه شیدا
نهم سر را بروی شانه ات با قلب غـمدارم
ز نومیدی نـمیدانی چه دردی در درون دارم
نمیدانی به یأس دل چه سان این سینه می سوزد
مرا این سوز جانفسرا ، دهد آزار بسیارم!
نمیدانی به هجرانت چه بغُضی مانده در سینه
بسان ابر پر باری زقلب و دیده می بارم
نمیدانی اگـر از تو ، گذشتم با دلی عاشق
زاین ؛رفتن؛ خداوندا ، چه درد آلوده بیزارم!
نمیدانی که اشک من زدرد ومحنت عمریست
که درآن رنج تنهائی ، به سختی داده آزارم
نمیدانی به چه شوقی بباغ عشق بالیدم
کنون پرپر شده یارا گل قلب نگون بارم
من عاشق به عشق تو همیشه باوفا بودم
؛جدائی؛ را پذیرفتن ، نمی آید به پندارم!
تو میگفتی چدائی را زمن هرگز نمیخواهی
کنون باور نمیدارم به رفتن کردی اصرارم
بمن گوئی برو یارا، سعادت پیش پای توست
سعادت را چه میبینی؟ چو من دورم ز دلدارم
بگو یارا سعادت چیست ـ سعادت دلشکستن نیست
سعادت کو که من هردم، چنین گریان دل وزارم!
سعادت گر چنین باشد ، سعادت را نمیخواهم
زتو گر بگذرم روزی ، به بدبختی به سر آرم
کنون چون ترک من کردی برو راهت نمیبندم
بروتا من به تنهائی ، بگریم بر شب تارم
مرا باور نمیداری ، به احساسم دودل هستی
به شک بر من نظر دوزی ، کنی هر لحظه انکارم
تو از دل بی خبر بودی که تو خود قلب من بودی
ندانستی که در عشقت من عاشق گرفتارم
نمیدانی به پای تو سراسر عشق وایثارم
به هر مــیدان به جان ودل به پیکارم
فقط از روی غفلت ها تو ترکم می کنی امروز
بخواب اندر دل غفلت که من از غصه بیدارم!
چه سان باید بتو گویم : توئی هستی من یارا؟
توئی تا لحظه ی مرگم یگانه یاور ویارم
چرا باور نمیداری که در قلبم توئی تنها
چه سان باید بتو گویم:
تـــرا مــــــن « دوســـت مـــــی دارم»!!!!
تـــرا مــــــن « دوســـت مـــــی دارم»!!!!
ســروده فـــرزانه شــــیدا
پژواک خاموشی ( بادکنک )
در پژواک خاموشی…
که صدایم درپشت پرچین های نامرادی…
خموش میگردد
ای جاودانه آسمان تا ابد آبی…
طوفان زده فریاد کن …
در حیرانی بادکنک های سرگردانی
که چون دل
گم کرده را ه حیرانند !!!
فرزانه شیدا
کنگره های شعر، انسان سازند
منبع:
بمدیریت م.مجتبی
عکس از حمید سبز واری:
|
حمید سبزواری:
کنگره هایی مانند: شانزدهمین کنگره شعر دفاع مقدس، انسان ساز هستند و راه درست زندگی را به همه نشان می دهند.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران، حمید سبزواری در مصاحبه با خبرنگار اعزامی ایبنا به ایلام گفت: با عنایت خداوند، در میدان های مبارزه حق علیه باطل به پیروزی رسیدیم و این انقلاب ودیعه ای در دستان ماست که باید در حفظ آن بکوشیم. وی ادامه داد: استادان فن ادبیات، باید با خلق آثار ارزشمند این ارزش ها راحفظ کنند. در دوران جنگ، باوجود کمبود ادوات جنگی، رزمندگان با داشتن آرمان های والا، با هم متحد شدند و به پیروزی رسیدند. سبزواری وجود کنگره ادبی دفاع مقدس را لازم دانست و برگزاری کنگره شانزدهم شعر دفاع مقدس را به عنوان راهی برای تقویت روحیه شاعران جوان و طرحی برای آینده شعر دفاع مقدس معرفی کرد. وی در پایان با بیان خاطره ای، زنده یاد قیصر امین پور را اینگونه توصیف کرد: در زمان جنگ، گاهی اوقات برای ایجاد روحیه در رزمندگان، در شهرهای جنوبی جلسات شعرخوانی برپا می کردیم. یک روز، در دزفول پسری جوان به سراغ من آمد و از این گلایه کرد که اجازه نمی دهند که به شعرخوانی بپردازد. من هم با خواندن شعر او، پی به توانایی او در شعر سرایی بردم و با وساطت من شعرش را در جمع خواند. به او پیشنهاد کردم برای پیشرفت بیشتر به تهران برود. آن جوان کسی نبود جز، قیصر امین پور! استاد حمید سبزواری درحال حاضر، مشغول جمع آوری آثارش برای تکمیل و تجدید چاپ کتاب "سرودی دیگر" است. خبرگزاری ایرانا: | ||
کنگره های شعر، انسان سازند