آخرین اشعار ارسالی

101
تو را به حرمت آسمان
ای سار
آوازی بخوان که در آن
سین سنگ و نون ننگ نباشد
102
از شکار ماموت می آمدند
با سنگباران دروغ پدران
پلک سار نشست

ادامه شعر

از سیاره ی تاریکِ چشمها
گریختم
تا
ساکنِ ستاره یِ خود باشم

ادامه شعر

هرچند تو را گفتم و حرفم شده تکرار
یکبار دگر گویمت ای صاحبِ اسرار

مانند اسیریم در این دهر پر از درد
لطفا غم و اندوه از این دهکده بردار

بیمار ت

ادامه شعر

مثل فواره که در اوج فرو افتاده
مثل یک موج که تکرار در او افتاده

عکس بی جان شده ای بر تن دیوارم من
یک پلنگم که به پهنای پتو افتاده

این چه حسی

ادامه شعر

گر ز دینت معرفت حاصل نگشت
دیـن نـدارد عیـب عیبـت را بجـو

ادامه شعر

روزگاری
در عالم خیالم
درد عشق کشیدم
از یاد عشق
قاشقی شکر ریختم
در فنجان چای تلخ
فکر باطل کردم
چایم شیرین شده
بر لب زدم از عشق
فنجای چای شی

ادامه شعر

دریای دلم بی تو پر از آشوب است
چون جنگل سربریده ی پرچوب است

ای مرهم ِ زخم های خیس ِ راحم ،
حال دل تو بگو ببینم ، خوب است؟

ادامه شعر

یک قصه دارد شکل میگیرد
در بطن احساس شبانگاهی
یک قصه که در لابلای خود
می گوید از آه سحرگاهی

یک قصه که از اولش پیداست
باید بُرید و سوخت در این دش

ادامه شعر

ای آنکه چشم بجهان گشوده ، خوش آمدی
بدین جهان بزرگ و پیچیده ، خوش آمدی
امید که دراین دنیای عجین بخوب وبد
گر آمده ای بهر بقاء و سرزده ، خوش آمدی

ادامه شعر

مردمان از شهری
سر تابوت اذان میگویند
و برای گل سرخ مرثیه ها میخوانند
و ندانند چه شُد عمق فروغ
و صدای سهراب
پی هر واژه سرخ
دل یک شهر دگر
ا

ادامه شعر

شبی پُرستاره بود،
آسمان مثل پرده‌ای سیاه،
با خال‌های سفید،
چشم‌نوازی می‌کرد.

تک و تنها بی همدم،
تکیه دادم بر درختی نوک قله‌ای بلند.
و نسی

ادامه شعر

من

ازسکوت

پنجره ای می سازم

روبه ابدیت

و دروازه ملکوت

باشعرو

شاهدو

شعور

و سیروسفر

میان دوواژه ی هستی

صحو تولد

ادامه شعر

سراب و رویا....

در جاده سرابی دور دید،
هرچه راند به آن سراب
نرسید
............
تشابه زندگی و سراب
چون رویایی شیرین
است
..........

ادامه شعر

روی تو من کوی تو من هستی هر سوی تو من
جام تو من راه تو من عشق دل افروز تو من

سرو جهان جلوه جان خالق عشق و دل جان
ساز تو من راز تو من مستی دمساز ت

ادامه شعر

باران آمد
وقطره های دلتنگی
از میان انگشتانم چکید
آنگاه
عطر تو در میان کلماتم پیچید
تا از رایحه ات
واژه هایم یکی یکی برخیزند
و در به در
به جستجوی دستهایت
تمام شهر را زیر رو کنند
معظمه جهانشاهی

ادامه شعر

در فضایِ گُل هیاهویِ سکوتی برپا

عکسی از پیله ی پروانه به زیر برگی

در قابِ سپیداری بلند

و در آن قاب کوچه ای بود

از چرخِشِ پیوسته به بلندای

ادامه شعر

میگفت پر غروری ، در قلب خود چه داری؟
گفتم که من تو دارم تو چون خودی نداری
گفتا ولی به جانت صد لرزه خواهد افتاد
گفتم در عشق زیباست اینگونه بی قراری

ادامه شعر

چشمک می زند
کورسوی شبتابی
از پنجره ی شب
فنجانی اشک
در کنار گلدانی
با گلهای پژمرده
خودکاری بی جوهر
و دفتری
پر شده از
خطوطی مبهم و سرگردان
گویی زنی
پناه می دهد
خستگی هایش را
در سطر سطر کاغذ

ادامه شعر

بزن باران که دل با غم بجنگه
زمین خشک و چشمم دجله رنگه

بزن باران که دل ها لاله گونه
ز بسکه ناله کرده رنگ خونه

بزن باران زمین ها مرده گشته

ادامه شعر

درد دارد
دوری
ندانسنم
دستی که تکان دادی
پشت آن پنجره
مرهمی بود به درود
یاخنجری بود به دست
بدرود

صدایت نیست
تا با گوش های کرم
ببینم
چ

ادامه شعر

..
اینجا که من ایستاده اَم
یک لحظه این آتش
به سویِ ، خاکستری غمگین
گُل انداخته است
وَ ،تنهاییِ انسان
در کوچه هایِ مُشّوش
پنجره هارا به سویِ انز

ادامه شعر

چه سخت می وزد باد زمانه
می زند زخم
بر پیکر زندگی
بر هر دانه ، هر جوانه

جنگ هست
داد هست
بیداد هست
فریاد هست
شکنجه هست

خانواده از هم پاش

ادامه شعر

قدم میزنم با تو رنگین کمان
هوایی بهاری به دور از خزان

قدم میزنم بعدِ بارانِ عشق
قدم میزنم در شتابِ زمان

قدم می زنیم آشنای دلم
و حسی تو دا

ادامه شعر

یاد دارم در بهاری مملو از شادی و شور
ثبت کردیم یک سفر، با همرهانِ پیج نور

سمت گیلان عزم ره کردیم ؛بی بحث و جدل
تا بسنجیم ادعایِ حرفها را در عمل

ادامه شعر

وقتی موجها در هم می شکست
و
صدای
غرش ابرها
آسمان
را
می شکافت
وقتی
زنجیره ی
گیسوی
بید مجنونِ وسط باغ همسایه
عُقدهای درون سینه ام
را
با

ادامه شعر

من یزید عشق
بی تو هرگز دل نخواهم داد ننگ و نام را
سر نخواهم کرد بی تو دولت ایام را

کعبه آمال خود را از دو چشمت یافتم
غمزه ای کن تا ببندی بر تنم

ادامه شعر

سلام به سر تا پای پر از خیر و برکت شما
تا خرخره هستیم مدیون سخاوت مدام شما
هر چند که شما نعمت خدا هستید ولی
بیراه نیست که سجده میکنند به پیشگاه شما

ادامه شعر

سرمست جام می
..............

چو سرمست جام می هستی
اندکی به خود آی
همچون ماری هوشیار و زیرک
مانند کبوتری بی آزار و در پرواز باش
این جام ما شکنند

ادامه شعر

مدتی را که رهِ عشقِ تو هجران بودم
همرهِ قافله ی قومِ سفیران بودم
قدمی از طیِ خود باز نگشتم به عقب
مشقِ عشق کردهِ رُستمهای ایران بودم
به وفادار

ادامه شعر

اشکی شده است دیده برایت
آن دیده ک گفتی دیدی خوشت آمد

آیشا

ادامه شعر

صحبتِ یار از اندیشه ی اغیار برون
نکهت باد صبا از دلِ دلدار برون
قوت غم ز خزان از سر غمباز پرید
حلوة قندِ زبان از لب غمخوار برون
خیرگی کرد جهان خا

ادامه شعر

جلوه دیگری تو ماه جهان شدی پری
انگشتری که لعل بدخشان شدی پری
دختر ماه و آسمانی که خورشید دل
تازه  گلی بودی که افشان شدی پری
دیدارخوش است و آینه س

ادامه شعر

(باز در من چشم وا کن تا تماشایت کنم) (درد دیدن را دوا کن تا تماشایت کنم)
شاعرمحمدمهدی سیار

تا بخوانم از دو چشمانت حدیث عشق و وصل
چشمی از نو خود

ادامه شعر

هو المدبّر

گاهی در گذشته ها سیر می‌کنم
اندیشه های ذهنم را
با تجربیات سیر می‌کنم
در نگاه حیران دیگران
پیاز در دست را، سیر می‌کنم
با گذر از وا

ادامه شعر

مارا غم عشقت سپری کرد چو ایام
چون دست علی بود نگاهت سر ایتام
صد خرقه بشستیم ز آن می که تو دادی
دامن نشود پاک ز می، شعر ز ایهام
خواب است خیالت که س

ادامه شعر

در پسینِ خورشید
در مُنتها الیه شاهراه زندگی
در فراسوی هر خیال و هر اُمید
در هنگامی که غبار گذشته می دمد
هراس آینده سایه می افکند....
چیزی الحاق م

ادامه شعر

بی تو ابر غم نشسته در نگاهم عشق من
بی تو سرشار از غم و لبریز آهم عشق من

بس که دلتنگ توام آغوش من وا مانده است
باز خیره مانده بر عکست نگاهم عشق م

ادامه شعر

کنارم نیستی حالا دلم چون ابر می بارد
دلم تنگ است و هرگز دست از تو بر نمی دارد

مرا نادیده می گیری، نمی دانی که در خاکم
به غیر از تو کسی بذر محبّت

ادامه شعر

با یاد تو هر شبی من و جان با سوزی لرزیده است
تو جان منی چه کم کنم ز آن که غم دیده است
امشب دل من ز نبود کسی رنجیده است
هر که مرا دیده تورا نفرین و

ادامه شعر

حافظ را اگر عشق نبود
حافظ نمی شد
دلم چو گیر تو نبود
که آب نمی شد
این منِ زبان بسته
در خیالش گر وصالی نبود
شاعر نمی شد

ادامه شعر

دخترِ ایران

دختر ایرانی و خاتونِ ملکِ رَافتی
میکُند کُرنش اَسالِم بر خَمِ ابروی تو
رَبِّ افسون خالقِ عشقی ، جنون را علتی
می پَرانَد عقل ها

ادامه شعر

سر از پا نمی شناسم
در آغوش دردهایم
خلوت دل را به
موالی خیال
ارزانی نیست..........

فریادم را به کدامین
قربانگاه بسپارم

پایم را نا

ادامه شعر

چاه بیژن

خمار چشم تو تا می به ساغر من کرد
جوانه زد دل و احساس زنده بودن کرد

غروب غم زده ام غرق شور و شادی شد
دلم لباس سپید طلوع بر تن کرد

ادامه شعر

دست من نیست که کارم به گناه می افتد
تا نگاه تو به من گاه به گاه می افتد

طاقت هجر تو بر سینه من دشوار است
مثل یک کوه که بر شانه ی کاه می افتد

ادامه شعر

روستا روستا
می چکد در دلم
من تنوری داغ
تو خمیری نان
بزن بر دلم
تا نان شود
برای یک شام
من در انتظار فنجانی چای
لب سوخته لب دوخته
به نگاه داغ زغال
دلم آب دلم آه ...

مینا لطفی

ادامه شعر

بُرّنده چه می بُری؟شاه دل مستان را؟
بر تخت که بنشانی؟جمعیّت پَستان را
تاریک نشینان را ،داری چه گرامی تو
زنجیر بیاویزی ،خورشید پرستان را
با آب گلا

ادامه شعر

... عروس باران؛
آرزوی
در خاک آرمیده؛
چرا
مرا از هوای بهار
سهمی نیست؟
و کس
هیچ، نفسش را
با من
قسمت نمی کند

ادامه شعر

نمیدانم که چشمانت چه رنگ است
به هر رنگی که هست اما قشنگ است

صدای نرمت آرام و دل انگیز
دوای خواب چون آوای چنگ است

چه پیغامی نگاهت دارد ای دوست

ادامه شعر

گفتا :
بهار ...
جان می دهد به قلب خسته ی یار
گفتم :
اگر که یار ، یار باشد در این دیار
گفتا :
تو وصف کن
چگونه یار بخواهد دلت در این بهار
گفت

ادامه شعر

شکِ مسیح بر صلیب ، خدایِ ناپیدا کجاست
در رقصِ شالیْ گیسویت ، در بارشِ باران به رقص
ای حسرتِ شیطانِ شعر ، قلبِ مرا نفرین کن
عصیانگری ویرانه از زخم

ادامه شعر

در وضعیت سفید
هنوز
تیغه‌ها به دست‌ها خورانده می‌شوند
و من قهرم با نیمه‌ی بلورین خود
با نیمه‌ی در پژواکِ روزِ سبز

برای تنها نبودن
تنها دستانِ

ادامه شعر

ای فردای در راه
از کدام مسیر قصد آمدن داری
ای فردای تا ابد در راه
تار و پودی کهنه
از فرش سرخی که برایت پهن کرده‌ایم ،

ادامه شعر

اسمان از نفس افتاد دلم پر ز هیاهو شده این بــــــار
بگو ساقی دل خسته قلم زن که پر شعر شعــــــــــورم
.بنویسم که شده عاشق یک سرو در این خسته بیا

ادامه شعر

سالهاست
در این خرابستانِ پُرهیاهو
درد استخوانهایِ ناله زده ام را
با ته مانده یِ یک جرعه
قهوه ی تلخ
سودا می کنم
و فریاد اشک هایم را
بر تنِ
شر

ادامه شعر

ای آلالهٔ سر شکسته ام
که تازیانه هایِ طوفان همه
بر سَرِ گلالهٔ توست
منم.... سروِ خمیده قامتِ بستانت
که رنجورتر از تو به اکراه می بینم
ستمِ خزانِ

ادامه شعر

کابوسها سراغِ وصالم نمیبرد

دلواپسی به سمتِ غزالم نمیبرد

تا آسمان کشیده بسر ابرِ ناخوشی

باران شوق سیلِ خیالم نمیبرد

ماندم چرا حساب ندارد

ادامه شعر

گویند جهان به غیر از یک بازی نیست
اما کسی نگفت این بازی اصلا چیست
این بازی در جهان است و بازی جهان نیست
این بازی کثیف ز قانون کاملا خالیست

ادامه شعر

صدای هیاهوی بچه ها در کوچه ما
کنار اتاق خاطره ها می آید
خلسه ی واقعی
در زمان بی حرکت
در دل مان
انگار دلتنگی شاعرانه می آید
و باز هم
رنگ ابی تابستان
و گرمای خوردن هنداوانه
به دادمان رسید
که ما درست است دلتنگیم
اما دلتنگ عاشق

ادامه شعر

مرا
حبس ابد کن
میانِ بازوانت
در این جغرافیای محض تنهایی

که اینجا
غیر آغوشت
برای هضم دلتنگی
حصاری نیست...

ادامه شعر

بسمه المهیمن
کشتار انسان
در نکوهش نسل کشی غزه و جنگ افروزی

غبار تیره ای در بر گرفته آسمانم را
گرفته بهت و نومیدی و بدحالی زبانم را

گسسته رشته

ادامه شعر

من در تجسم خیالی که از تو دارمت هایم بارهای دیگر هم قول عاشق تو شدن را به خودم داده ام نمی‌دانم در این رویداد چه بازاندیشی در من رخ داده
اما تو تمام منی که هرگز کسی تکرارم نکرده بود

ادامه شعر

به یاد چشم و ابرویی
که با عشق می پرستیدم

دلم را گوشه ای تنها
کفن کردم رقصیدم

تنم مشتاق پرواز و
دلم درگیر تابوت است

به تقدیر و سکوت باختم
بهشتی را که می دیدم

ادامه شعر

تا چشم پر آوازه ات غرق تمناست
از پشت مژگان بلندت اشک ، زیباست

انگار میزد طعنه ها رویت به مهتاب
هر شب که قرص ماه تو در برکه پیداست

تفسیر زیبا

ادامه شعر

تورا در گوشه کنار کلماتم میشود یافت
همان جا که از از موهای فر قصه میگویم
وسط آن دریاهایی که نگفتم چشمانت هستند
و درست میان آن گلستانی که آدرس پی

ادامه شعر

(1)
دلِ این یک وجبی برای تو چه تنگ شده
دلِ تو انگار فهمیده دلِ تو چه سنگ شده
دلم را به چه بیع کرده ای نادان صفت؟
نگاه کن بعد تو این غزال چه پلنگ ش

ادامه شعر

به دوران تبعید گرفتارجلادبودم

جدا از مهر و دور از یاد بودم

جلاد،سخت دربند سادیسم وآزار

حقیر، درگیر حربی ایروتیک بودم

زجمع خشم و شهوت دشمن

ادامه شعر

خداوندا
در این دنیا
کمی از دلتنگیم کم کن
رهایی کاره دشواریست
در این راه امتحانم کن
..
من از وابسته بودن سخت در عذابم
من از دلبستگیهایم سخت می ت

ادامه شعر

برگرد به اون روزایی که
میفهمیدیم همدیگرو
نذار که حس کنم خدا
دیگه نمیبینه منو

میون آدماییم
که خیلی بی ربطن بهم
اما کسی انقدر که تو
بودی برام

ادامه شعر

چروک خورد
حریر عشق
به آلودگی دلها

و در انکسار غرور
آوار شد
دیوار باورها

و از عشقی پوچ
آهی خراشید
ویرانه ی دلی را

و جان به لب رسید
عاشق

ادامه شعر