خداحافظ
دیروز که آرام آرام
در کناره حاشیه زندگی
راه می سپردم
دلـخسـته از رفـتن
دلشـکسـته از بـودن
و...آمــدی
آه آمــدی آنگاه که مـیدانسـتم
رهگذری بیش نـخواهی بود
و تــو آمـدی
گام در گام ...پـابـپای من
در
جــاده ای که انتــهایـش آبــی بــود
چــسبیده به آســمان
نزدیــک به خــدا !!!
دستـهایـت را مـی فــشردم
وقــلبم فـــشرده مـی شد
در مــحبت تو... عـــشق تـو
وآه ....اما
چــه زود گـذشــت
آری چــه زود ...از آمدن
... تا رفتــن تــو..تا تــنهائـی من
تـاغــم...تا انــدوه!!!
چه آســان ســـپری شــد
و امــا چه تلــخ رســید
آنــدم که بنــاگاه دیــدم
دوراهی را ...
وتــو ایســتادی...ومــن ایســتادم
نگاهــم کردی ...نگاهــت کردم
دلــم فــشرده شــد
دلــم رنـجـید
درد در مـــیانه دلــم
لــرز در پشــتم...
وآه.... غــم در درونــم
آه کشیــد...
و آه کــشیدم!!!
نـاامــیدی در نـــگاهم
لبــخندی دوبـاره زد
اشــک بـیاری دلــم شــتافت
اما نباریــد... آه ....نباریــد
وبه بُغضی بَــسـنده کرد
غــم نوازشــم کــرد
روحــم اما...درهم شـــکست
شـــکست ....چون دلــم.... آری...چون دلــم!!
آه کــه توســـرانجـام
دســتهایم را رهــا کردی
قــلبم را نیز...عــشقم را هـم
وآنــچه برجای مـانـده بـود
هـــیچ نبــود
جز جــاده ای چــسبیده به آسمان آبــی
نمیدانــم... آیا نزدیــک به خــدا ؟؟؟
کــه میـدانم خــدا
دردم را نمیــخواهــد!!!
لطـف بــنده ء اوســت
اندوهــی در دلـــی!!!
و اما جــاده
جـاده ای که دیــروز
بی تو نـیز رفـــته بودم
بــی تــو نـیز.. باز خواهم رفــت!!
تو امــا
....آرام رفــتی ...آرام ....
هــر لحظه... بیشتـر وبیشتــر
در دوراهـــی ء جادهء جدائی از من
...ازمن ..آری... جدائی ازمنــودل
واین خــود خــواســـتی ....
آری ایــن خــود خــواســتی
نه مــن ... نه هـرگــز مــن!!!!
آه کــه چــه همــراهیــت را
...عــشـقت را...تــرا
باور کــرده بــودم!!!
آری... باورت کــرده بــودم!!!
امــا...امــا
بنــاگاه ... بیــادم آمــد...آه...
کــه وای بــر مــن
تو همان رهگذری ...رهــگــذر
رهــگذری که مـــیدانـــستم
آری مـــیدانـــستم
خــواهد گــذشت بی مــن
خــواهد رفــت تــنها
خــواهم رفــت بـاز بیــگانه با هــمه
به تـنهائـی در جـاده ای که انتـهایــش
چـــسبیده بود بـه آسمان آبــی !!!
باشـــد!!!... باشـــد!!!
پــس خــداحـافـظ
عــشق مــن
خدا یــارت محــبوب من
همــیشه وهمــیشه به هــمراهــت
معبــود من
خــوش آمــدی ... خــوش نیــز بــرو
که اگــر دیــروز
جــاده ای را رفــتم .. بادل بود
امروز مــیروم امـا بــی دل
تــنها
دلــشکســته تر ازبــودن
خــستــه تر از مـانــدن
دلـــگیر تـر ازبـاز هــم رفــتــن!!
می روم آری ...
با یار همیشگی ام...ناامیدی!!!
آه...
آه ...خــدایم کـــجاســت
خـــدایم کــو؟!
مـرا چه شـــد...تـرا چه شـــد
مــا را چــه شـــد
نمی باید اینــگونه می شــد
کـه شــد ...امــا شــد
افسـوس کـه شــد
ومــن ...آه...
چــقدر میــخواســتم ترا
چقدر عـاشـــقت بـودم
و چقــدر شسکتــم... چقــدر...
... آه....
اکنون بـــرو
هـمسفر نیـــمه های راهء من
خداحافظ عــزیـزتـرین مــحبوب من
قــلـبم را بــردار وبــبر
قــلـبم را ...دلــم را!!!
بــی دل نیــز
زنــدگی خــواهد گــذشت
بی دل نــیز زنــدگی میــگذرد!!!
میــگذرد...آری... میـــگذرد
خــداحـافـظ...خــداحـافـظ
محبوب من
خــدا به هــمراهــت باد...
خــداوند یـارت باد
شـــکسته ام را نیــز ...مــن
باخــود میبــرم...مـن!!!
خــدانـــگهدارت باد
و تا همیــشه همـراهــت
که قلـــبم را شــکســتی...
آری شـــکســتی !!!
یادت اما... تا ابــد
درروحــم جاریـــست
تا ابــد!!!!
شعـراز : فرزانه شیدا
پنجشنبه ۱۰آبانماه ۱۳۶۸
ترجمه:
همراه باآنکه میگویم خداحافظ
شروع تازه ترابسوی موفـقــیت
در همهء آنچه در زندگی انجام میدهی
آرزو منــدم.
