اگر پرنده ای را دوست داری رهایش کن -ف.شیدا
 

می گفت: اگر پرنده ای را دوست داری رهایش کن

 

جز اشک  هیچ سخنی بر لب ندارم 

 

جز سکوت هیچ  ترانه ای بر  لب        

 

جز  بغض  هیچ بر تارهای  صدا               

 

جز غم  هیچ  در درون دل                          

 

جز تنهائی هیچ در زندگی                                   

 

با من بگو چرا رفتی                                                       

 

که بی تو از نگاه زندگی نیز شرم میکنم                                      

 

چرا که فصلها آمد و رفت اما من همچنان غمگینم                  

 

بگو چگونه پرنده زندگیم را تنها رها کنم                             

 

که او تنها آواز خوان عشق                                          

 

در زندگیم بود                                                   

 

و قلبم چنین گفت                                     

 

جز اشک هیچ سخنی بر لب ندارم            

 

جز سکوت هیچ ترانه ای بر لب           

 

جز بغض هیچ بر تارهای صدا        

 

جز غم هیچ در درون دل         

 

جز تنهائی هیچ در زندگی              

 

با من بگو چرا رفتی                          

 

که بی تو از نگاه زندگی نیز شرم میکنم           

 

چرا که فصلها آمد و رفت اما من همچنان غمگینم      

 

بگو چگونه پرنده زندگیم را تنها رها کنم                                 

 

که او تنها آواز خوان عشق                                                                    

 

در زندگیم بود                                                                      

 

جز اشک  هیچ سخنی بر لب ندارم                            

 

جز سکوت هیچ  ترانه ای بر  لب                            

 

جز  بغض  هیچ بر تارهای  صدا                      

 

جز غم  هیچ  در درون دل                 

 

جز تنهائی هیچ در زندگی                               

 

با من بگو چرا رفتی                                                   

 

که بی تو از نگاه زندگی نیز شرم میکنم                                      

 

چرا که فصلها آمد و رفت اما من همچنان غمگینم                                 

 

بگو چگونه پرنده زندگیم  را تنها    رها کنم                                

 

که او تنها آواز خوان عشق                                             

 

در زندگیم بود                                                          

 

و قلبم چنین گفت                                       

 

جز اشک هیچ سخنی بر لب ندارم         

 

جز سکوت هیچ ترانه ای بر لب        

 

جز بغض هیچ بر تارهای صدا        

 

جز غم هیچ در درون دل     

 

جز تنهائی هیچ     در زندگی                                          

 

با من بگو چرا رفتی                                      

 

که بی تو از نگاه زندگی نیز شرم میکنم    

 

چرا که فصلها آمد و رفت اما من همچنان غمگینم           

 

بگو چگونه پرنده زندگیم را تنها رها کنم                      

 

که او تنها آواز خوان عشق                                  

 

در زندگیم بود  .؟؟!!!                                       

 

سروده ء فــرزانه شــیدا                         

 

      تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ            

 

 

www.mahich.blogfa.com

          سروده ء فرزانه شیدا