خبرگزاری دانشجویان ایران - اهواز
سرویس: فرهنگ و ادب - ادبیات

قباد آذرآیین خاطرنشان کرد: زبانی زنده است که اولا افرادی به آن تکلم کنند و ثانیا آن‌چه را از آن می‌خواهیم، به ما بدهد؛ پس زبان فارسی زنده و پویاست.

این داستان‌نویس با بیان این‌که زبان نیز مثل هر پدیده‌ای پروسه تحولات خاص خود را دارد و این از نشانه‌های پویایی آن است، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان، اظهار کرد: طبیعتا هر زبانی به وسیله گویش‌وران آن تقویت یا تضعیف می‌شود. از کلمات وارداتی که معادل آن‌ها موجود است، در زبان نباید استفاده کرد؛ چراکه به استقلال زبان آسیب می‌رساند؛ اما گاهی لغات به دلیل داد و ستد جهانی ناگزیر وارد زبان می‌شوند که این مسأله گذراست و زبان پویا در گذر زمان زنده و سرافراز باقی می‌ماند.

او با تأکید بر محفوظ ماندن زبان پویا بیان کرد: نگرانی از بین رفتن زبان فارسی بی‌مورد است؛ زیرا اگر توانایی برخورد با فرهنگ مهاجم را نداشت، مانند مصر و سوریه که در مقابل زبان عربی زبان‌شان تغییر کرد، زبان فارسی به عربی مبدل می‌شد. حتا می‌توان گفت، زبان فارسی روی زبان عربی تأثیر گذاشت.

آذرآیین همچنین از روند حیات یک کلمه گفت و افزود: کلمه در گذر زمان چند مرحله را طی می‌کند؛ منسوخ می‌شود، معنای جدیدی می‌گیرد، با همان معنای قبلی به حیاتش ادامه می‌دهد و علاوه بر معنای گذشته، معنایی جدید می‌گیرد. این روند طبیعی است و هیچ قانونی نمی‌تواند جلو آن را بگیرد.

این داستان‌نویس با اشاره به این‌که احیای لغات منسوخ‌شده به زبان لطمه می‌زند، گفت: ما آن دسته از کلماتی را که باید حفظ کنیم، حفظ می‌کنیم؛ اما در قبال کلماتی که وارد زبان می‌شوند، فرهنگستان زبان موظف است معادل مناسبی برای‌شان بگذارد.

او خاطرنشان کرد: در زمینه حفظ و پاسداشت زبان، وظیفه بسیار سنگینی بر عهده شاعر و نویسنده است؛ چراکه یکی از هنرهای آنان واژه‌سازی نیز هست. آنان با استفاده از غنای ذاتی زبان، تا آن‌جا که توان داشته باشند، زبان را گسترش می‌دهند.

انتهای پیام