گابریل گارسیامارکز(G.G.marquez)،متولد1928،
دریکی ازشهرهای کوچک ناحیه ی آتلانتیک استوایی است.
گرمای استوایی وانزوا وتنهایی درشهرمحل تولد مارکز که شهری
پرت ودورمانده می باشد،بیشتر آثاراین نویسنده مشهوررا تحت الشعاع
قرار داده است.اودربوگوتا(Bogota)،به تحصیل پرداخت وسپس
به حرفه ی روزنامه نگاری روی آورد.
درونروئلا،پاریس،مکزیکو،...واسپانیازندگی کرده است.
اولین رمان اودرسال1955،بانام "برگ های خزان"منتشرشد.
دراین رمان ازمرگ دکتری در"ماکوندو"سخن کفته می شود.
مارکزدرسال1961رمان"کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد"
رامنتشرمی کند.این رمان درباره ی سرگذشت سرهنگی بازنشسته است.
اما یکی ازبرجسته ترین رمان های امریکای لاتین که اکنون جهانی شده
است
"صدسال تنهایی"است (برنده جایزه ی ادبی نوبل)که مارکز ان رادر
سال 1970نوشت .
بانوشتن این رمان وی چهره ای جهانی نام گرفت.
بعدازاین کتاب بودکه تب جادویی وسوررئال نوشته های مارکز
باآن فضای آمریکای لاتینی ،همه گیرشد.
درواقع سبک جادویی مارکزباآثارش ومشخصابا این کتاب شناخته می شود.
به نظرم تب این نوع نوشته ها گرچه کمی فروکش نموده است ،
اما نوشته های مارکز این نویسنده ی کلمبیایی هنوز طرفداران زیادی دارد.
زندگی پرحاشیه مارکزازجمله دیدارش بارهبران سیاسی جهان چون
کاسترورهبرکوبا..وارتباطات زیادش بازنهای متفاوت ،
نکاتی واقعی است که درنوشته های وی قابل ردگیری می باشند.
ازمارکز رمان هاومجموعه داستان های کوتاه زیادی هم منتشرشده است
که به نظر من یکی ازداستانهای کوتاه وزیبای
وی "خواب نیمروزسه شنبه"ا ست،
این داستان کوتاه درموردسفردخترک دوازده ساله ای باترن است