که آواز دل انگیزش
لبریز از شادیست
بالهای باد است
که غبار را میزداید
از دل لبریز از آرزوهای نارسم
برای ترسیم راهی
غرق در هوس های پر شور
همانجایی که میدرخشد
الماس جشمان آتش انگیزش
دسته گل تازه ی
اولین روز تابستان است
پیغمبر لذت، جادوگر فداکاراست
تا از عفت مغرورانه ی خود
چشم بپوشم
پروانه ی باغهای شاد است
که شبانگاه کنار پلکهایم میرقصد
باله ای ابتدایی بر شادیهای مفردمان
ترجمه از فرانسه اثری از پاتریسیا گونه
بیوگرافی
پاتریسیا گونه در حادثه ای در جاده جان خود را از دست داد.
افسوس که استعداد نویسندگی او از زمان مرگش کشف شد.
وی هر کاری را شروع میکرد در ان موفق بود
ولی خیلی زود از ان خسته میشد
و همیشه بدنبال چیزهای تازه میگشت.
ولی نمیدانیم چرا از شرکت در کارگاههای شعر
در انترنت خودداری میکرد.
نبوغ ادبی او جزو اسرار است.
خوشبختانه شعر های ممتاز او را در دست داریم