به پیوندی که بستم با تو و عشقت
قسم خوردم بپایت باز
که از دل جز دلت را من نمیخواهم
و اما قظره اشکی
در شروع آن جدائی ها
روان شد از نگاهم یک شب
و همواره بارش داشت تا امروز
بجز قلبت
مگر چیزی برای دل طلب کردم
بجر مهرت مگر از تو
چه چیزی را گرفتم
در همه تکرار دیدن ها
تو اما ساده و آرام
چه آسان از کنارم رفتی و
قلبم بیکباره
میان گلشن زیبای عشقت
ابر غم را دید و
بار یده ز آنروز کذائی
تا همین امروز
و اما آسمان باغ عشق من
به سان این دل و دیده
که جز عشق تو چیزی را
زتو هرگز ... نمی جوئید
دگر هرگز طلوع شاد خورشیدی
برویش چشم خود نگشود
و افسوس
و هزاران بار دیگر باز هم افسوس
که تو هرگز نفهمیدی
که حتی بی تو هم این دل
توانش نیست که از عشق تو بگر یزد
بسوی شهر شادیها
مگر قلبم بجز عشق تو
چیزی را طلب میکرد
که تو رفتی
بدون انکه یک دم بنگری بر پشت خود یکبار
مگر جز عشق تو
چیزی طلب میکرد این قلبم
تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ www.mahich.blogfa.com