آینه افسوس/از :فرزانه شیدا(ف.شیدا*)

 

 

   

آینــه... اینگونه غمگین  دیده بر چشمم مدوز

من کجا گفتم که  یک عاقل و  یا  فرزانه ام ؟!

 

گرچه  میسوز د دلم همواره در  شیدا  شدن

من   هنوزم   یک  دل   دیوانه ء  دیوانه ام !!!

 

با من از  دنیا  مگو ... قید  جهان  را زد   دلم

قلب  غمگین  مانده  جاو  دفتر  و   پیمانه ام

 

گوشه تنهائیم خوش  باد   و    یاد  و  خاطره

بعد از  این  با  زندگانی  هم  دگر   بیگانه ام

 

روح ما در آسمان گشته  رها .. بی قید و بند

باغ عشقی گر ببینی   من  در  آن  پروانه ام

 

گر  به خلوت  سر کشیدی  در پی شیدا دلی

شعله ء  سوزان  شمع   روشن   آن  خانه ام

 

من نمیگویم چه بودم یا چه سان خواهم شدن

خواهد  آمد   روزگاری     بشنوی    افسانه ام 

 

فرزانه شیدا(ف.شیدا*) 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد