تکرار ها مغلوبند شعری از ف.شیدا

 

           

  با تـمامیــت آنــچه که رهــا کــردی

   بــی هــیچ انـدوهــی

    مـــیروم آری

   من نیز بی هیچ پاسخی!

              مــیدانی کـه تــکرارها مغــلوبــند

  اگـر به تکــراری همیــشگی

    دل شکــــستنـم را

                           پاس بـــداری

  و روحـــم را

            زخمـی ءرنــج هــای عـاطــفه کنـی

        آنــگاه که خــود مــیدانــستی

                     دنیــایم در تــو زنـدگـی مــی کــند

  و  بــی تـــو

               حــتی بــهانه ای نــخواهم جُــست

              برای باز هم رفتن

                                   پلـــکان رفــتن مــرا

             یـک بیــک 

                                       تــو بــودی کــه مــی ساخـــتی

       در بــی خــیالی هـائی

                        کـه رنـجـشم را پـــله های مــداوم

                                                                      مــیزد

           اکــنون اگــر برپــله ءآخــریــنم

                                                   گـــناه تـوســت

             در خــشم های بیـــهوده ات!!!

                                               دیـــگر نگاهــی

          به پــشت ســر نیــز

                                          نخـــواهم کــرد

      دیــگر واژه هــای تـــکرار تــرا

                                که مـــدام...  مــدام....  مـــدام

     آهـــنگ مــیزد

                                  در ذهــن خــاطـــره ام

           خـامــوش مـــیکنم

                                   بسیــار سـر کـردم

   با  نغــمه های تـــو

                                  چــه افســرده میروم

           در بیـصدائی محــض!

 امــا....  دیگــر مــیروم آری مـیروم.

 

14مهرماه 1386

 سـروده : فــرزانه شــیدا

 

تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ www.mahich.blogfa.com

 
 


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد