(دلشکسته*) شعری از فرزانه شیدا-ف.شیدا

 

دفــتر شــعر(دلشکسته*)

 

 

دفــتر شعر چــو کنجی   بنــهادم   چه  سود

 

 

  جـز  همین   دفتر من ،  کس بدلم  یار نبود!!!

 

 

می گـشایم   به دگر   بار،  همان   دفــتر  را

 

 

 تا گــشاید  دل  ء  افسرده   و غمگین    مرا

 

 

  آه... ای دفترء شـعری  که  بدل هـمرازی 

 

 

 تو  فقط   با  دل ء افسرده ء   من  می سازی

 

 

زندگانی  همه  غـــمهای   مرا   دامن      زد

 

 

رنگ ء افـسردگی  و  غـم  بدل و بر تن  زد

 

 

سـینه  آرامگهی   شد  ز همه  عشق    و امید

 

 

وه که  عالم  به کجا  پایء  منء خـسته  کـشید

 

 

در شب ء  غـــمزده ،  بیدارم و  همراه   نـسیم

 

 

اشک  بر دیده   وآ  لوده به   غــمهای   عظـیم

 

 

روح من بال گــشود و  پی ء  گمگشته  خویش

 

 

رفـته هر سو  به تن ء خـسته وبا   قــلب پریش

 

 

عاقــبت  دید  که  او رفته  وغمها    باقی ست

 

 

آنکه  برما  همه کــس بود ،  دگر اینجا نیــست!!

 

 

بعد او ، رود ء غـــم ء ســینه  بدریا   پیوســت

 

 

وه که  کـــوتاه شــد  از دامن او، ‌ما را  دســت!

 

 

آن ســـفر کرده چه دوراست وچه دســتم کــوتاه

 

 

باز  تنـــها   شده ام   با  غم و  با غصــه   و  آه

 

 

بعد  او   خــانهء   دل ، گشته ،  چو  ویرانه سرا

 

 

خـــود  ندانــم  به کجا میرود  این  دل!  بخــدا!!!

 

 

خــسته ام  بسکه   بدل   گفته ام   از او   بگـــذر

 

 

گـــریه ها   کـــرده   بـه غــم   گفــــت :

 

 

(( بین مـــرگ  مــــرا*))!!!

 

 

جمعه فروردین ماه

 

 

فــرزانه شــیدا

 

 

۵ فروردین ماه ۱۳۶۷

 

 

بازنویسی۱۳۸۶